พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ Sort descending | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
กส |
หึสายํ เบียดเบียน |
กสติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
กส |
วิเลขสทฺทหึสนคตีสุ ไถ, ขีดเขียน; เปล่งเสียง; เบียดเบียน; ไป, ถึง, บรรลุ |
กสตีติ กสโก, กสฺสโก ชาวนา. |
ภู (อ) | |
กสิ |
วิทฺธํสยายเน ทำลาย; ไป |
กํสติ. |
ภู (อ) | |
กสี |
คติ; สาสเนสุ ไป, ถึง, เป็นไป; สั่ง, สั่งสอน |
กสติ ธาตุนี้เป็น อี การันต์ ดังนั้น ไม่ลงนิคคหิตอาคม - ส. |
ภู (อ) [ธป] |
|
กสี |
คติสุสฺสเนสุ ไป, ถึง; เหี่ยวแห้ง |
กสติ, กสนฺติ. |
ภู (อ) | |
กสฺส |
คติยํ ไป, ถึง, เป็นไป |
กสฺสติ ปริกสฺสติ ปฏิกสฺสติ
|
ภู (อ) [ธป] |
|
กสฺส |
กฑฺฒยํ ลาก, ชักมา, ฉุดมา |
กสฺสติ, ปริกสฺสติ. มูลาย ปฏิกสฺเสยฺย. |
ภู (อ) | |
กฬ |
มเท; กกฺกเส จ เมา, มัวเมา; หยาบช้า, ทารุณ |
กฬติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
กฬ |
เสจเน รด, ราด, โปรย |
กฬติ กฬนํ |
ภู (อ) [ธป] |
|
กฬ |
มทเสกกกฺกสฺเส มัวเมา; รด; กระด้าง, หยาบคาย |
กฬติ. |
ภู (อ) | |
กา |
สทฺเท ออกเสียง, ร้อง |
ทิว (ย) [ธป] |
||
กา |
สทฺเท เปล่งเสียง, ออกเสียง |
กาติ สทฺทํ กโรตีติ กาโก. |
ภู (อ) | |
กาถ |
หึสายํ เบียดเบียน |
กาเถติ กาถยติ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
กาล |
กาลสงฺขฺยาเน นับเวลา; ปรึกษา; หวั่นไหว |
กาเลติ, กาลยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
กาส |
สทฺทกุจฺฉายํ ไอ, กระแอม |
กาสติ อุกฺกาสติ กาโส กาสมทฺโท อา. กาสํ สาสํ ทรํ พลฺยํ* ขีณเมโธ นิคจฺฉติ - ส.
* ในวิธุรชาดก ชาตกฏฺฐกถา 10/261 เป็น พาลฺยํ. แก้ว่า พาลฺยนฺติ ทุพฺพลภาวํ. |
ภู (อ) [ธป] |
|
กาส |
กุสทฺทปกาสสชฺชเน ไอ, กระแอม; ประกาศ; จัดแจง |
กาสเต. อุกฺกาสิตฺวา. |
ภู (อ) | |
กาส |
ชุเต สว่าง, รุ่งเรือง |
กาสเต, กาสฺยเต จนฺโท. |
ภู (อ), ทิว (ย) | |
กาสุ |
ทิตฺติยํ (ปากฏตายํ วิราชนตายํ วา) 'ส่องสว่าง,' ปรากฏ, ประกาศ, แจ่มแจ้ง, ให้รู้ชัด |
กาสติ ปกาสติ กาสุ ปกาโส ปกาสโก ปกาสิตุํ ปกาเสตุํ กาสนา สงฺกาสนา ปกาสนา การิต-ปกาเสติ อา. ทูเร สนฺโต ปกาเสนฺติ คนดี ท. ปรากฏในที่ไกล - ส.
|
ภู (อ) [ธป] |
|
กาสุ |
ทิตฺติโสภเนสุ รุ่งเรือง; งดงาม |
กาสติ, ปกาสติ. |
ภู (อ) | |
กิ |
ญาณุนฺนตีสุ รู้, เข้าใจ; ฟูขึ้น, งอนขึ้นข้างบน |
เกติ อุทฺธํ คจฺฉติ ปวตฺตตีติ เกตุ ธง. |
ภู (อ) | |
กิ |
วเธ ฆ่า |
กิโณติ, กิณาติ, กิณนฺติ. |
สุ (ณุ ณา อุณา) | |
กิจิ |
มทฺทเน ย่ำยี, กำจัด, เหยียบ, ขยำ |
กิญฺเจติ กิญฺจยติ กิญฺจนํ อกิญฺจโน
|
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
กิจิ |
มทฺทเน ย่ำยี, ข่มขี่ |
กิญฺเจติ สตฺเต มทฺทตีติ กิญฺจนํ, ปลิโพโธ. |
จุร (เณ ณย) | |
กิฏ |
คติยํ ไป, ถึง, เป็นไป |
เกฏติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
กิฏ |
ภาเย ภเย คเต ทำให้กลัว, ข่มขู่; กลัว; ไป, ถึง, บรรลุ |
พฺยคฺโฆ ชนํ เกฏติ. |
ภู (อ) |