พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ผู้เข้ามาใหม่ |
(arrival) | ค. อนฺโตปวิสก วิเทสาคต อาคนฺตุก | บุคคล | |
ผู้เข้าร่วมทำกิจกรรม |
ค. กมฺมปฺปตฺต | บุคคล | ||
ผู้เข้าสมาคม |
ค. ปูคมชฺฌคต | บุคคล | ||
ผู้เข้าแข่งขัน |
น. อากงฺขี. อเปกฺขก. อตฺถิก. ปเวสี, อธิการคาหี. | บุคคล | ||
ผู้เข้าใจพระเวท |
น. ปทก. | บุคคล | ||
ผู้เคร่งระเบียบ |
น. ทฬฺหานุสาสก. | บุคคล | ||
ผู้เคาะสัญญาณบอกเวลา |
น. จกฺกิก. ฆณฺฏิก. ฆณฺฏก. | บุคคล | ||
ผู้เจริญ |
อา. โภ ภนฺเต ภทนฺเต ภทฺทนฺเต อมฺโภ ภทฺเท โภติ | บุคคล | ||
ผู้เจริญวัย |
ค. วุทฺธ วุฑฒ เถร วยปฺปตฺต | บุคคล | ||
ผู้เฉื่อยชา |
ค. ทีฆสุตฺต จิรกฺริย | บุคคล | ||
ผู้เชี่ยวชาญ |
น. วิเสสญฺญู. ค. สิปฺปี กตหตฺถ กตุปาสน ปวีณ นิปุณ วสี สาธีน กตหตฺถ ปาฏว |
บุคคล | ||
ผู้เชี่ยวชาญจารึกโบราณ |
น. ปุราลิปิวิทู. | บุคคล | ||
ผู้เชี่ยวชาญด้านภาษา |
น. ภาสาโกวิท. นานาภาสญฺญู. | บุคคล | ||
ผู้เชี่ยวชาญด้านโครงสร้างมนุษย์ |
น. เทหวิจฺเฉทก. | บุคคล | ||
ผู้เชี่ยวชาญด้านโบราณวัตถุ |
ค. คุณโทสวิจารก. | บุคคล | ||
ผู้เชี่ยวชาญพระวินัย |
น. วินยธร. เวนยิก. | บุคคล | ||
ผู้เชี่ยวชาญสมุนไพร |
น. โอสธีสตฺถญฺญู. | บุคคล | ||
ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทาง |
น. วิเสสญฺญู. | บุคคล | ||
ผู้เชื่อกรรม |
ค. กมฺมสทฺธ กมฺมวาที | บุคคล, กรรม | ||
ผู้เชื่อฟัง |
ค. อสฺสว สุพฺพจ สุวจ | บุคคล |