พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ผู้เสียดาย |
ค. มจฺฉรี สาลย | บุคคล | ||
ผู้เสียภาษี |
น. สุงฺกทายี. | บุคคล | ||
ผู้เสียสละ |
ค. ทายก ทาตุ (ทาตา) จาคี | บุคคล | ||
ผู้เสียหาย |
ค. อนฺตรายปฺปตฺต | บุคคล | ||
ผู้เสื่อมจากโชค |
ค. ภาคฺยวิหีน | บุคคล | ||
ผู้เห็น |
ค. ทสฺสี ทสฺสาวี ทสฺสก ปสฺสาวี | บุคคล | ||
ผู้เห็นการณ์ไกล |
ค. การณิก ทีฆทสฺสี ปริกฺขก | บุคคล | ||
ผู้เห็นธรรม |
ค. ธมฺมทสฺสี | บุคคล, ธรรมะ | ||
ผู้เห็นเหตุการณ์ |
น. สมีปฏฺฐายี. | บุคคล | ||
ผู้เอาใจใส่ |
ค. อาสตฺต ตปฺปร | บุคคล | ||
ผู้เอาใจใส่ตัวเอง |
ค. อตฺตานุโยคี. | บุคคล | ||
ผู้เอ็นดู |
ค. การุณิก ทยาลุ สูรต | บุคคล | ||
ผู้แก้ต่าง |
น. สกมตปติฏฺฐาปก. | บุคคล | ||
ผู้แข่งขัน |
ค. ยุคคฺคาหี | บุคคล | ||
ผู้แต่งงานแล้ว |
ค. สปริคฺคห | บุคคล | ||
ผู้แต่งตัวเต็มยศ |
ค. อามุกฺก อามุตฺต ปฏิมุกฺก ปินทฺธ | บุคคล | ||
ผู้แต่งตั้ง |
น. ปญฺญาปก. | บุคคล | ||
ผู้แต่งพงศาวดาร |
น. มธุก. มาคธ. | บุคคล | ||
ผู้แต่งหนังสือ |
น. สูจก. รจก. | บุคคล | ||
ผู้แถลงข่าว |
น. นิโยชิตกถิก. | บุคคล |