พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
กก |
(ต้น~) | น. เวตส.
กก น. ชื่อไม้ล้มลุก เกิดในที่ชื้นแฉะ. |
พืช, ไม้ล้มลุก | |
กก |
(โคนไม้) | น. มูล., ปาท. | ส่วนของพืช | |
กก |
(~ไข่) | น. อณฺฑาธิสยน., ก. อธิเสติ อุสฺมาเสติ, อณฺฑานิ เสเทติ |
||
กก |
(แนบไว้กับอก) | ก. อุรนฺตเร กโรติ | ||
กกตาล |
(โคนตาล) | น. ตาลมูล. | ส่วนของพืช | |
กกหู |
น. กณฺณมูล., | ร่างกายและส่วนประกอบ, หู | ||
กกุธภัณฑ์ |
น. กกุธภณฺฑ. | สิ่งของ | ||
กง |
น. เนมิ | พาหนะและส่วนประกอบ | ||
กงการ |
น. การ. กิจฺจ., กรณีย., การิย., ภาร. รส. ธุร., อธิการ. กมฺมเธยฺย., วตฺต., เวยฺยาวจฺจ., | |||
กงจักร |
น. จกฺก., | พาหนะและส่วนประกอบ | ||
กงฉาก |
น. สมโกณคหณ.
กงฉาก น. เครื่องมือทางช่างชนิดหนึ่ง… |
อุปกรณ์ | ||
กงสี |
ค. ปตฺติก ภาคี สหการี | บุคคล | ||
กงสุล |
(consul) | น. ราชานุยุตฺต. รชฺชนิโยชิต. | บุคคล, ตำแหน่ง | |
กงสุลใหญ่ |
น. เชฏฺฐรชฺชนิโยชิต. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
กงเกวียน |
(วงล้อเกวียน) | น. สกฏจกฺก. | พาหนะและส่วนประกอบ | |
กงเกวียนกำเกวียน |
สำ. ยาทิสํ วปเต พีชํ ตาทิสํ ลภเต ผลํ, ยํ กมฺมํ กริสฺสติ ตสฺส ทายาโท ภวิสฺสติ. | |||
กงเกวียนกำเกวียน |
สำ. น. กมฺมผล., กมฺมวิปาก. กมฺมสริกฺขตา, | |||
กงเต๊ก |
น. ทกฺขิณานุปทาน. | พิธีกรรม | ||
กงโก้ |
ค. อติกีส
กงโก้ ว. (ปาก) หลังโกงไม่น่าดู เช่น… |
ลักษณะทางกาย | ||
กงโก้-กงกก |
ก. ปริกุชฺชติ |