พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ผู้อยู่ในบังคับ |
น. อนุยายี. | บุคคล | ||
ผู้อยู่ในป่าช้า |
ค. โสสานิก | บุคคล | ||
ผู้อยู่ในอำนาจ |
ค. วสค วสงฺคต | บุคคล | ||
ผู้ออกกฎหมาย |
น. นีติทายี. วิธายี. | บุคคล, กฎเกณฑ์กติกา | ||
ผู้ออกคำสั่ง |
น. อาณาปก. | บุคคล | ||
ผู้ออกแบบ |
น. อาเลขสมฺปาทก. | บุคคล | ||
ผู้ออกใบอนุญาต |
น. อนุญฺญาปณฺณทายี. | บุคคล | ||
ผู้อารักขา |
น. อารกฺขก. ปาลก. | บุคคล | ||
ผู้อารี |
ค. วทญฺญู วทานิย | บุคคล | ||
ผู้อาสาสมัคร |
น. สจฺฉนฺทาคตปุริส. สจฺฉนฺทการี. | บุคคล | ||
ผู้อำนวยการ |
น. วิธายก. อชฺฌกฺขก. อธิการี. กมฺมนฺตวิจารก. อเวกฺขก. | บุคคล | ||
ผู้อุทิศตัวให้กับ |
ค. สทฺธ สทฺธิก สทฺธานุคต ภตฺติก ภตฺติมนฺตุ อุปาสก สาวก | บุคคล | ||
ผู้อุปการะ |
ค. อุปกร หิตกฺกร | บุคคล | ||
ผู้อุปถัมภ์ |
ค. อุปตฺถมฺภก อุปฏฺฐาก ภตฺตุธารก | บุคคล | ||
ผู้อ่าน |
ค. ปาฐก. วาจก. | บุคคล | ||
ผู้เกลียดชัง |
ค. เทสฺส เทสฺสี | บุคคล | ||
ผู้เกลียดธรรม |
ค. ธมฺมเทสฺสี | บุคคล | ||
ผู้เก็บภาษี |
น. อายกมฺมิก. พลิสาธก. กรคฺคาหี. | อากรส่วยภาษี, บุคคล | ||
ผู้เขียนพจนานุกรม |
น. สทฺทโกสสมฺปาทก. | บุคคล | ||
ผู้เข้าประชุม |
น. สามาชิก. สภฺย. | บุคคล |