พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ผู้คงแก่เรียน |
ค. พหุสฺสุต | บุคคล | ||
ผู้คบคนผิด |
ค. วิปกฺขเสวก | บุคคล | ||
ผู้ครองเรือน |
ดู คฤหัสถ์. | บุคคล | ||
ผู้ครอบครอง |
(เจ้าของ) | น. สามิ. ธารก. ปริคฺคาหก. | บุคคล | |
ผู้ครอบครองที่ดินของคนอื่น |
น. ปรภูมิโภคี. | บุคคล | ||
ผู้ครอบงำความตาย |
ค. มรณาภิภู | บุคคล | ||
ผู้คล้อยตาม |
ค. อนุวตฺตก อนุวตฺตี | บุคคล | ||
ผู้ควบคุม |
ค. อธิฏฺฐายก. อธิฏฺฐายี. อภิปาลก. | บุคคล | ||
ผู้ควบคุมงาน |
น. กมฺมาธิฏฺฐายิก. กมฺมาธิฏฺฐายี. | บุคคล | ||
ผู้ควรถ่ายท้อง |
ค. วิเรจนิย | บุคคล | ||
ผู้ควรฝึกฝน |
ค. ทมฺม | บุคคล | ||
ผู้ควรรับทาน |
ค. ทานารห ทกฺขิเณยฺย | บุคคล | ||
ผู้ควรแก่ของต้อนรับแขก |
ค. ปาหุเนยฺย | บุคคล, ต้อนรับ | ||
ผู้ควรแก่ของบูชา |
ค. อาหุเนยฺย | บุคคล | ||
ผู้คอยสังเกต |
ค. อนุปสฺสก | บุคคล | ||
ผู้คิดว่าตัวเองสำคัญมาก |
ค. อตฺตุกฺกํสก | บุคคล | ||
ผู้คุม |
น. การาฆรกุญฺจิกาธิการี. การาปาลก. | บุคคล | ||
ผู้คุมงานก่อสร้าง |
น. นวกมฺมิก. | บุคคล, ก่อสร้าง | ||
ผู้คุมนรก |
น. นิรยปาล. การณิก. นิรยป. | บุคคล | ||
ผู้คุมเรียนจำ |
น. พนฺธนาคาริก. การาปาลก. การาฆรกุญฺจิกาธิการี. | บุคคล |