พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ผู้คุ้นเคย |
ค. วิสฺสาสิก วิสฺสฏฺฐ | บุคคล | ||
ผู้ค้ากำไรเกินควร |
น. อธิกลาภคาหี. | บุคคล | ||
ผู้ค้ำประกัน |
ดู คนประกัน. | บุคคล | ||
ผู้ฆ่ามารดา |
น. มาตุฆาตี. มาตุฆ. | บุคคล, ฆ่า | ||
ผู้จงรักภักดี |
ค. ทฬฺฆภตฺติก ราชปกฺขิก | บุคคล | ||
ผู้จดชวเลข |
น. ลฆุเลขก. | บุคคล | ||
ผู้จบพระเวท |
ค. เวทคู | บุคคล | ||
ผู้จะต้องเลี้ยงดู |
ค. โปสาวนิย | บุคคล | ||
ผู้จัดการ |
น. ปโยชก. ปริปาลก. อายุตฺตก. นิยุตฺตก. วิธาตุ. สํวิธาตุ. สํวิธายก. ปรธนวิจารก. ภณฺฑาคาริก. กมฺมนฺตวิจารก. | บุคคล | ||
ผู้จัดการธุรกิจ |
ค. กมฺมนฺติก | บุคคล | ||
ผู้จัดการมรดก |
น. มตกธนปาลก. | บุคคล | ||
ผู้จัดการรายได้ |
น. อายกมฺมิก. | บุคคล | ||
ผู้จัดการสมาคม |
น. ปูคาคามณิก. เลขนาธิการี. | บุคคล | ||
ผู้จัดวาง |
น. ปญฺญาปก. | บุคคล | ||
ผู้จัดเตรียม |
น. สชฺช. สชฺชก. | บุคคล | ||
ผู้จับกุม |
น. คห. พนฺธก. รนฺธก. วสวตฺตก. | บุคคล | ||
ผู้จาริกไปเรื่อย |
น. ปริพฺพาชก. ปริพฺพาชิกา, | บุคคล | ||
ผู้จำนอง |
น. นฺยาสคาหี. | บุคคล | ||
ผู้จำนำ |
น. นฺยาสทายี. | บุคคล | ||
ผู้จำหน่าย |
น. โวหาริก. วาณิช. | บุคคล |