พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ทุพภิกขภัย |
น. ทุพฺภิกฺขภย., | ภัยอันตราย | ||
ทุพโภชนะ |
น. โภชนหานิ, มนฺทโภชน., | |||
ทุมเทง |
ดู ทุงเทง. | พืช | ||
ทุย |
(กระบือ) | ดู กระบือ. | สัตว์, ควาย | |
ทุย |
(นูน) | ค. ตุงฺค อุคฺคต อุนฺนต | ลักษณะทางกาย | |
ทุรกันดาร |
ค. กนฺตาร | |||
ทุรชน |
น. ทุชฺชน. | ดีชั่ว | ||
ทุรนทุราย |
น. พลวเวทนา, ก. ผนฺทติ ปริผนฺทติ ฆเฏติ วายมติ |
อาการทางกาย | ||
ทุรพล |
ค. ทุพฺพล | |||
ทุลักทุเล |
ค. สชฺชมาน กลิร กิจฺฉ วฺยากุล | อาการทางกาย | ||
ทุเรศ |
(คำอุทาน) | นิ. ธิ! ธิรตฺถุ! | คำอุทาน | |
ทุเรศ |
(น่าสมเพช) | ค. วมฺภนีย วราก | ||
ทุเรียน |
น. ปนสวิเสส. | พืช, ไม้ต้น, ผลไม้ | ||
ทุเลา |
(ไข้) | น. ปฏิกฺกม. ก. ปฏิกฺกมติ |
||
ทุ่ง |
น. อกฏฺฐภูมิ, ติณภูมิ, | |||
ทุ่งนา |
น. เขตฺต., เขตฺตฏฺฐาน., โรปิตภูมิ, | นา | ||
ทุ่งนาเล็กๆ |
น. ขุทฺทกเขตฺต., | นา | ||
ทุ่งราบ |
น. รุกฺขรหิตสมภูมิ, | |||
ทุ่งหญ้า |
น. โคจร. โคจรภูมิ, ติณภูมิ, สทฺทล. สทฺทลภูมิ, | |||
ทุ่งเลี้ยงวัว |
น. โควฑฺฒนฏฺฐาน., |