พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ทึบ |
(โง่มาก) | ค.พาล อนฺธ อนฺธพาล ทปฺป ทตฺตุ ฯเปฯ | ||
ทึม |
(ที่เผาศพ) | น. ฉวทหนสาลา, | ||
ทึม |
(มัวซัว) | ค. อวิสท มนฺทปฺปภ ตุหินาวุต มลินวณฺณ | ||
ทึ่ง |
ก. วิมฺหยํ อาปชฺชติ | |||
ทึ่ม |
ค. มนฺท ทนฺธ มนฺทปญฺญ มนฺทมติ มนฺทพุทฺธิก อวิทฺทสุ พาล มุทฺธ ชฬ ทปฺป โมมูห | |||
ทึ้ง |
ก. เวเคน อากฑฺฒติ | |||
ทื่อ |
(ไม่คม) | ค. มุทุ อติขิณ กุณฺฐ ก. กุณฺฐติ ทนฺธยติ |
||
ทื่อ |
(โง่) | ค. มนฺท ทนฺธ | ||
ทุก |
นิ. อนุ… (อุ. อนฺวฑฺฒมาสํ อนุสํวจฺฉรํ) | |||
ทุกกึ่งเดือน |
ค. อฑฺฒมาสิก กวิ. อนฺวฑฺฒมาสํ |
เวลา | ||
ทุกข์ |
น. ทุกฺข., กสิร., กิจฺฉ., นีฆ., พฺยสน., อฆ., อก., อาปทา, อาทีน., | สุขทุกข์ | ||
ทุกข์กาย |
น. กายิกทุกข., | สุขทุกข์ | ||
ทุกข์ทรมาน |
น. พลวเวทนา, รุชา, พฺยาธิ. สนฺตาป. อุปายาส. ก. อฏฺฏียติ ทุกฺขายติ สนฺตปติ |
สุขทุกข์ | ||
ทุกข์ยาก |
น. ทุกฺข., วฺยสน., กิจฺฉ., กสิร. ค. กสิร กิลนฺต ทุกฺข กิจฺฉ วิทุคฺค ทุคฺคม ทุชฺชห |
สุขทุกข์ | ||
ทุกข์ระทม |
ค. ทุกฺขิต โสกาตุร | สุขทุกข์ | ||
ทุกข์ใจ |
น. เจตสิกทุกฺข., | สุขทุกข์ | ||
ทุกครั้ง |
กวิ. สพฺพวาริกํ | เวลา | ||
ทุกครึ่งปี |
ค. ฉมฺมาสิก อฑฺฒวสฺสิก | เวลา | ||
ทุกคืนทุกวัน |
กวิ. ปุพฺพรตฺตาปรรตฺตํ | เวลา | ||
ทุกชั่วโมง |
ค. อนุฆฏิก กวิ. อนุฆฏิกํ |
เวลา |