พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ทุ่งเลี้ยงสัตว์ |
น. โคจรภูมิ, | |||
ทุ่งโล่ง |
น. อิรีณ., วิวฏงฺคณ., ติณภูมิ, อสารภูมิ, | |||
ทุ่งไม้เตี้ยๆ |
น. คุมฺพจฺฉนฺนเทส. | |||
ทุ่น |
น. อุฬุมฺป. | |||
ทุ่ม |
น. อวขิปน., ปาตน., ก. อวขิปติ ปาเตติ |
|||
ทุ่มลง |
น. นิสุมฺภน., ปริสุมฺภน., ก. นิสุมฺภติ ปริสุมฺภติ ปาเตติ |
|||
ทุ่มเถียง |
น. โวโรห. | |||
ทุ่มเท |
น. สกลสตฺติ, ก. สกลสตฺติยา กโรติ |
|||
ทูต |
น. ทูต. สนฺเทสหร. เปสฺส. ราชทูต น. ราชทูต. สนฺเทสหร. ราชนิโยชิต. อุปทูต น. อุปทูต. |
บุคคล | ||
ทูตการค้า |
น. วาณิชฺชทูต. | บุคคล | ||
ทูตทหาร |
น. เสนาทูต. | บุคคล | ||
ทูตสวรรค์ |
น. เทวทูต. | บุคคล | ||
ทูตสันถวไมตรี |
น. สนฺติทูต. | บุคคล | ||
ทูน |
ก. สีเส ฐเปติ | |||
ทูบเกวียน |
น. กุพฺพร. ยุคนฺธร.
ทูบ น. ไม้แม่แคร่เกวียน… |
พาหนะและส่วนประกอบ | ||
ทูล |
ดู บอก, แจ้ง | |||
ทู่ |
ค. นิคฺคตธาร | |||
ทู่ซี้ |
ก. อาลมฺพติ | |||
ทแกล้ว |
ค. สูร วีร วิกฺกนฺต วิสารท
ทกล้า, ทแกล้ว น. ผู้กล้า. |
ต่อสู้ | ||
ทแกล้วทหาร |
น. สูรโยธ.
ทกล้า, ทแกล้ว น. ผู้กล้า. |
ต่อสู้ |