คำอุทาน
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
---|---|---|---|
คำอุทาน | น. อุทานวากฺย., | คำอุทาน | |
คุณพระช่วย | นิ. อโห | คำอุทาน | |
ช่างกระไร | นิ. อโห นุ | คำอุทาน | |
ตายจริง | นิ. อโห ทุกฺขํ | คำอุทาน | |
ถุย | อุ. ธิ ถุยใส่ ก. ธิกฺกโรติ |
คำอุทาน | |
ทุด! (tut) | อุ. ธิ! ก. ธิกฺกโรติ |
คำอุทาน | |
ทุเรศ (คำอุทาน) | นิ. ธิ! ธิรตฺถุ! | คำอุทาน | |
บ๊ะ! | อุ. ธิ! | คำอุทาน | |
วุ้ย | อุ. ธิ! ธิรตฺถุ! | คำอุทาน | |
หา (อุทาน) | นิ. หา! อหา! อโห! หนฺท | คำอุทาน | |
อุทาน | น. อุทาน., อุทฺทาน., สหสาอุทีรณ., ก. อุทาเนติ, สหสา อุจฺจาเรติ |
คำอุทาน | |
อุเหม่ | อุ. เห! อเร! | คำอุทาน | |
อุ๊ย | นิ. โห! อโห! | คำอุทาน | |
อุ๊ยตาย | อุ. อโห ทุกฺขํ | คำอุทาน | |
ฮ้า | อุ. หา! อโห! อหห! | คำอุทาน | |
เชอะ (คำอุทาน) | นิ. ธิ! ธิรตฺถุ! | คำอุทาน | |
เปล่งอุทาน | ก. อุทาเนติ, อุทานํ อุทาเนติ, สหสา อุจฺจาเรติ, สหสา อุทีเรติ | คำอุทาน | |
เว้ย | นิ. อเร เร หเร เว | คำอุทาน | |
โธ่ | นิ. หา | คำอุทาน | |
โว้ย | นิ. เว เร อเร หเร | คำอุทาน |