พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ทำให้หมดโอกาส |
น. นิวารณ., นิวตฺตน., ปฏิพาหน., ก. นิวาเรติ นิเสเธติ นิวตฺเตติ ปฏิพาหติ |
|||
ทำให้หมดได้ |
ค. ขยคมนีย | |||
ทำให้หมอง |
ก. มลีนีกโรติ, มลินํ กโรติ, มนฺทปฺปภํ กโรติ | |||
ทำให้หมุน |
ก. ภมาเปติ, ภเม อุปฺปาเทติ | |||
ทำให้หยด |
ก. พินฺทุโส ปาเตติ | |||
ทำให้หยุด |
(เบรก) | ก. นิวตฺเตติ | ||
ทำให้หลงรัก |
ค. ปโมหก มุจฺฉาชนก ก. อนุรญฺเชติ โมเหติ รเมติ วสีกโรติ |
|||
ทำให้หลงเสน่ห์ |
น. ปโลภน., วสีกรณ., ก. ปโลเภติ วสีกโรติ โมเหติ |
|||
ทำให้หลงใหล |
ค. โมหก วสวตฺตก ก. โมเหติ ปโมเหติ วสีกโรติ |
|||
ทำให้หลวม |
น. สิถิลีกรณ., ก. สิถิลีกโรติ |
|||
ทำให้หลีกเลี่ยงไม่ได้ |
สำ. อวสฺสกตฺตํ ปาเปติ | |||
ทำให้หลุด |
น. อปสนฺธิกรณ., | |||
ทำให้หวาน |
ก. มธุรีกโรติ | |||
ทำให้หักเห |
(แสง) | ก. รํสึ วฺยาวฏฺเฏติ | ||
ทำให้หัวเราะท้องคัดท้องแข็ง |
ค. อติหาสชนก | |||
ทำให้หาย |
ดู บรรเทา. | |||
ทำให้หายยุ่งเหยิง |
ก. วิชเฏติ วินิเวเฐติ | |||
ทำให้หายหลง |
ก. วิพฺภมํ อปเนติ, สมฺโมหโต โมเจติ | |||
ทำให้หายใจไม่ออก |
ก. สาสํ อวโรเธติ | หายใจ | ||
ทำให้หูตาสว่าง |
ก. วสงฺคมนโต โมเจติ, สมฺโมหํ อปเนติ |