พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ทำให้สำนึก |
ก. โพเธติ | |||
ทำให้สำลักควัน |
น. ธูมายนา, ก. ธูมยติ ธูมายติ |
|||
ทำให้สำเร็จ |
น. สาธน., อาราธน., นิฏฺฐาปน., นิปฺผาทน., สํสิทฺธิ, ค. อาราธก นิฏฺฐาปก นิปฺผาทก สาธก ก. สาเธติ อาราเธติ นิฏฺฐาเปติ นิปฺผาเทติ สมฺปาเทติ |
|||
ทำให้สำเร็จไป |
น. สมาปน., นิฏฺฐาปน., ก. สาเธติ นิฏฺฐาเปติ สมาเปติ |
|||
ทำให้สิ้นสภาพ |
น. นาสนา, ก. นาเสติ |
|||
ทำให้สิ้นสุด |
น. พฺยนฺตีกรณ., ก. พฺยนฺตีกโรติ โอสาเปติ สมาเปติ, โอสานํ ปาเปติ |
|||
ทำให้สีตก |
น. วิวณฺณกรณ., ทุพฺพณฺณกรณ., | |||
ทำให้สุก |
(บ่ม) | ก. ปริปจฺจติ | ||
ทำให้สุกใส |
ก. วิราเชติ | |||
ทำให้สูงขึ้น |
ก. อุนฺนาเมติ, เสฏฺฐตฺตํ ปาเปติ | |||
ทำให้หดตัว |
ก. สงฺโกเจติ | |||
ทำให้หนา |
ก. พหลีกโรติ | |||
ทำให้หน้าแดง |
น. รตฺตวณฺณํ กโรติ | |||
ทำให้หมด |
ก. หาเปติ, ขยํ ปาเปติ | |||
ทำให้หมดกระตือรือร้น |
ก. วิริยํ หาเปติ | |||
ทำให้หมดกำลังใจ |
ค. อุสฺสาหภญฺชก ก. อุสฺสาหํ หาเปติ, วิสาเทติ |
|||
ทำให้หมดความรู้สึก |
ก. วิสญฺญํ กโรติ | |||
ทำให้หมดราคา |
ก. อคฺฆํ โอสาเทติ | |||
ทำให้หมดสภาพ |
ก. สภาวลกฺขณํ นาเสติ | |||
ทำให้หมดสิทธิ์ |
ก. อสฺสามิกํ กโรติ |