พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ทำให้มีชีวิตชีวา |
น. อุตฺเตชนา, ก. อุตฺเตเชติ อุสฺสาเหติ ปหาเสติ ปโมเทติ อุสฺสุกฺกาเปติ, |
|||
ทำให้มีชีวิตใหม่ |
ก. นวชีวนํ ปาเปติ | |||
ทำให้มีผล |
ค. ผลุปฺปาทก ก. ผลํ อุปฺปาเทติ |
|||
ทำให้มีมลทิน |
ก. มลินีกโรติ กลงฺเกติ | |||
ทำให้มีสุขภาพดี |
(อากาศ) | ค. สปฺปาย สุขทายก อโรคกร | ||
ทำให้มีหลากหลาย |
ก. นานาวณฺณํ กโรติ | |||
ทำให้มึนเมา |
ค. มลกร มทาวห ก. มเทติ, มตฺตํ กโรติ |
|||
ทำให้มืด |
ก. ติมิรายติ, ตมสา อาวรติ, โมเหติ, ติมิราวุตํ กโรติ | |||
ทำให้ยากจนลง |
ก. นิทฺธนํ กโรติ | รวยจน | ||
ทำให้ยินดี |
น. โตสาปน., ก. โตเสติ ราเธติ |
|||
ทำให้ยินยอม |
ก. สญฺญาเปติ | |||
ทำให้ยืดออกไป |
ก. วิตโนติ, อายตํ กโรติ | |||
ทำให้ยุติลง |
ก. โอสาเปติ สมาเปติ, อนฺตํ ปาเปติ | |||
ทำให้ยุ่งยาก |
ก. พาเธติ อากุลีกโรติ สมฺมิสฺเสติ | |||
ทำให้ยุ่งเหยิง |
น. วิโกปน., วฺยากุลีกรณ., ก. วิโกเปติ วฺยากุลีกโรติ สงฺโขเภติ อาโลเลติ ชเฏติ |
|||
ทำให้ยุ่งเหยิง |
น. วิโกปน., วฺยากุลีกรณ., ก. วิโกเปติ วฺยากุลีกโรติ สงฺโขเภติ อาโลเลติ ชเฏติ |
|||
ทำให้ย่น |
ก. วลึ คณฺหาเปติ, วลิโย อุฏฺฐาเปติ, วลิโย กโรติ, สงฺโกเจติ | |||
ทำให้ย่อยยับไป |
ก. ชีราเปติ วินาเสติ | |||
ทำให้รวมกัน |
น. มิสฺสีกรณ., สํโยชน., ก. มิสฺเสติ สํโยเชติ |
|||
ทำให้รวยขึ้น |
ก. อฑฺฒํ กโรติ, สธนํ กโรติ |