พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ทำให้ระเหยไป |
ก. ปริโสเสติ | |||
ทำให้ราบเรียบ |
ก. สมีกโรติ | |||
ทำให้รำคาญ |
น. วิเหสา, วิเหฐนา, ปโกปนา, ก. วิเหเฐติ โกเปติ อุปทฺทเวติ |
|||
ทำให้รุนแรงขึ้น |
ก. ภาริยํ กโรติ, ทารุณตรํ กโรติ, พลวตรํ กโรติ | |||
ทำให้รู้สึกสับสน |
ก. สมฺภเมติ สมฺโมเหติ | |||
ทำให้ร่าเริง |
ก. ปโมเทติ อุนฺนาเมติ หาเสติ โตเสติ | |||
ทำให้ร่ำรวย |
ก. อฑฺฒํ กโรติ, สธนํ กโรติ | |||
ทำให้ร้อน |
ก. ปริตาเปติ | |||
ทำให้ลดลง |
น. ตนุกรณ., หาปน., ก. ตนุกโรติ มนฺทีกโรติ หาเปติ |
|||
ทำให้ละลาย |
ก. วิลียาเปติ | |||
ทำให้ละเอียด |
น. ปึสน., สณฺหกรณ., ก. ปึสติ จุณฺเณติ สณฺเหติ |
|||
ทำให้ลายพร้อย |
ก. นานาวณฺณํ กโรติ, สพลวณฺณํ กโรติ | |||
ทำให้ลำบาก |
น. อายาสีกรณ., ก. อายาสีกโรติ, ทุกฺขํ ปาเปติ, กิลมถํ ปาเปติ |
|||
ทำให้ลื่น |
(เป็นมัน) | น. สินิทฺธกรณ., ก. สินิทฺธํ กโรติ |
||
ทำให้ลุกเป็นไฟ |
ค. ทาหชนก ตาปกร ก. สนฺตาเปติ อุตฺตาเปติ อุตฺเตเชติ โกเปติ โรเสติ |
|||
ทำให้ลุกโพลง |
ก. อุชฺชาเลติ | |||
ทำให้ลุ่มหลง |
น. ปโมหน., ก. ปโมเหติ |
|||
ทำให้ล่มจม |
น. วินาสน., ก. วินาเสติ |
|||
ทำให้ล้มลง |
ก. นิสุมฺภติ ปาเตติ | |||
ทำให้ล้มเหลว |
ก. โมฆีกโรติ ปฏิโรเธติ |