พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ทำให้เจริญ |
น. วฑฺฒน., พฺรูหน., ภาวนา, ก. วฑฺเฒติ พฺรูเหติ ภาเวติ |
|||
ทำให้เจ็บ |
น. อุปฆาตน., ค. อุปฆาติก อุปฆาตี |
|||
ทำให้เจ็บช้ำ |
ก. อจฺจนฺตํ ปีเฬติ, สนฺตาเปติ | |||
ทำให้เจ็บปวด |
น. รุชน., ค. รุชาวห สนฺตาปกร ก. รุชติ ปีเฬติ อุปตาเปติ ทุกฺเขติ |
|||
ทำให้เจ็บใจ |
ก. ทุกฺขาเปติ | |||
ทำให้เชื่อ |
ก. สทฺทหาเปติ | |||
ทำให้เชื่อง |
น. ปริทมน., | |||
ทำให้เชื่อมั่น |
น. สญฺญาปน., ก. สญฺญาเปติ |
|||
ทำให้เดือด |
ก. กุเถติ | |||
ทำให้เดือดดาล |
ก. โกเปติ โรเสติ | |||
ทำให้เดือดร้อน |
ก. สนฺตาเปติ ปีเฬติ ทุกฺขาเปติ | |||
ทำให้เด่น |
น. วิเสเสติ | |||
ทำให้เตี้ย |
ก. วามนํ กโรติ, กุณฺฐํ กโรติ | |||
ทำให้เต็ม |
น. ปูรณ., ก. ปูเรติ, อูนํ ปูเรติ |
|||
ทำให้เต็มไปด้วยอารมณ์ |
น. ปโมหน., ก. ปโมเหติ |
|||
ทำให้เท่ากัน |
ก. สมาเนติ สมีกโรติ สทิสีกโรติ | |||
ทำให้เน่า |
ค. ปูติภาวชนก ก. ปูติตฺตํ ปาเปติ, ชีราเปติ ปูติกโรติ |
|||
ทำให้เบา |
ก. ลหุกโรติ | |||
ทำให้เบาบาง |
น. ตนุกรณ., ก. ตนุกโรติ อุปสเมติ |
|||
ทำให้เบิกบานใจ |
ก. โตเสติ ปีเณติ หาเสติ |