พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
เล่าเรียน |
ดู เรียน. | |||
เล่าเรียนธรรม |
น. ธมฺมปริยาย. ธมฺมปริยตฺติ, | |||
เล่าเรื่อง |
น. อุจฺจารณ., นิทฺเทส. เทสนา, อาจิกฺขน., วณฺณนา, วิวรณ., วฺยาขฺยาน., ก. อุจฺจาเรติ นิทฺเทเสติ อาจิกฺขติ วณฺเณติ วิตฺถาเรติ วิวรติ วฺยาขฺยาติ เทเสติ ปวทติ |
|||
เล่าเรื่องโกหก |
ก. อตจฺฉํ ปพนฺเธติ | |||
เล้า |
น. วช. ปสุโรธนฏฺฐาน., ปสุกุฏิ, | ที่อยู่อาศัย, สัตว์ | ||
เล้าโลม |
น. อุปลาป. ปโลภ. ปโลภน., ก. อุปลปติ ปโลเภติ วสีกโรติ โมเหติ |
|||
เล้าไก่ |
น. กุกฺกุฏาลย. | ที่อยู่อาศัย, สัตว์ | ||
เวจ |
น. วจฺจ., (ดู อุจจาระ) | |||
เวจมรรค |
ดู ทวารหนัก. | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
เวช |
น. เวชฺช. | บุคคล, การแพทย์ | ||
เวชกรรม |
น. เวชฺชกมฺม., ติกิจฺฉา, | การแพทย์ | ||
เวชภัณฑ์ |
น. เวชฺชภณฺฑ., เวชฺโชปกรณ., | ยา | ||
เวชยันต์ |
น. เวชยนฺต. | สถานที่ | ||
เวชศาสตร์ |
น. เวชฺชสตฺถ., อายุพฺเพท. อายุรสตฺถ., | ยา, ศาสตร์-วิทยา | ||
เวตาล |
น. เวตาล. ปิสาจ. รกฺขส. รกฺขสี, | บุคคล, อมนุษย์ | ||
เวท |
น. เวท. มนฺต. สุติ, พฺรหฺม., วิชฺชา, อชิร. อชฺชุน. | |||
เวทนา |
(ความรู้สึก) | น. เวทนา, | อารมณ์ความรู้สึก | |
เวทนา |
(สงสาร, สลดใจ) | น. ทยา. สํเวค. | อารมณ์ความรู้สึก | |
เวทมนตร์ |
น. มายา, อินฺทชาลวิชฺชา, คูฬฺหธมม.
เวทมนตร์ น.… |
ถ้อยคำ | ||
เวทัลล์ |
(ที่ตั้งความยินดี) | น. เวทลฺล., |