พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
เล็บสัตว์ |
น. นขปญฺชร. | อวัยวะสัตว์และสิ่งเกี่ยวข้อง | ||
เล็บเท้า |
น. ปาทนข. | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
เล็บเหยี่ยว |
น. กรมนฺท. กรมทฺท. สุเสน. | พืช | ||
เล็ม |
น. อคฺคฉินฺทน., อนฺตฉินฺทน., สาขคฺคฉินฺทน., ก. โถกโถกํ ฉินฺทติ |
|||
เล็มหญ้า |
ก. ปลฺลเว ขาทติ | กิน | ||
เล่น |
น. ปริหาส. ทว. ขิฑฺฑา, กีฬนา, กีฬา, กีฬิต., ทิพฺพ., เทวน., เกฬน., เกฬิ, ก. กีฬติ ทิพฺพติ กุมาเรติ |
เล่น, กีฬา | ||
เล่นกระดานหก |
น. อปสฺเสนผลกกีฬา, | เล่น | ||
เล่นกระโดด |
ก. อุปฺปตนฺโต กีฬติ | เล่น | ||
เล่นกล |
น. นิปฺเปสิกตา, อินฺทชาล., มนฺตปท., หตฺถวฺยาช. ก. อินฺทชาลํ ทสฺเสติ |
เล่น | ||
เล่นกีฬา |
ก. กีฬติ | เล่น | ||
เล่นขลุบ |
น. คุฬกีฬา, | เล่น | ||
เล่นคริกเก็ต |
(cricket) | น. กนฺทุกกีฬา, ก. กนฺทุเกน กีฬติ |
เล่น | |
เล่นคำ |
น. สิเลสวจน., สิเลสตฺถวจน., สมานสทฺทนานตฺถวจน., วฺยาชกถา, อมราวิกฺเขป. ค. วฺยาชกถิก อมราวิกฺเขปิก |
เล่น | ||
เล่นงาน |
ดู ทำร้าย. | |||
เล่นชิงช้า |
ก. ผลเกน โทลายติ | เล่น | ||
เล่นชู้ |
น. อติจริยา, | ชู้ | ||
เล่นซน |
ก. ทิพฺพติ กีฬติ | เล่น | ||
เล่นซ่อนหา |
น. นิลีนปริยาเยน กีฬา, | เล่น | ||
เล่นดนตรี |
ก. คนฺธพฺพํ กโรติ | เล่น | ||
เล่นดนตรีอย่างไม่ชำนาญ |
น. อนิปุณวาทน., ก. อนิปุณากาเรน วาเทติ |
เล่น |