ชู้

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
คบชู้ น. อติจริยา, กาเมสุมิจฺฉาจาร. ปรทารกมฺม., ปรปุริสเสวนา, คนรัก, ชู้
ความสัมพันธ์ฉันชู้สาว น. อติจาร. มิจฺฉาจาร. ทุราจาร. ชู้
ชายชู้ น. ชาร. อุปปติ. อจฺจปติ. ปรทาริก. กามมิจฺฉาจารี. บุคคล, ชู้
ชู้ (~ชาย) น. ชาร. อุปปติ. อจฺจปติ. ปรทาริก. กามมิจฺฉาจารี. บุคคล, ชู้
ชู้ (~หญิง) น. ชารี, อติจารินี, มิจฺฉาจารินี, บุคคล, ชู้
ทำชู้ น. ปรทาริกกมฺม., ชู้
มีชู้ น. อติจริยา, ชู้
ลูกชู้ น. ชารช. บุคคล, ครอบครัว-ญาติ, ชู้, ลูก
หญิงชู้ น. ชารี, อติจารินี, มิจฺฉาจารินี, ชู้
หญิงมีชู้ น. ชารี, อติจารินี, อภิสาริยา, อุปชายา, ชู้
เป็นชู้ น. กามมิจฺฉาจาร. อติจริยา., ปรทารกกมฺม., ชู้
เล่นชู้ น. อติจริยา, ชู้