พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
เลี้ยงดูด้วยอาหาร |
น. ปริเวสนา, ก. ปริวิสติ |
|||
เลี้ยงดูให้อิ่มหนำ |
ก. ภุสํ สนฺตปฺเปติ, สุฏฺฐุ สนฺตปฺเปติ | |||
เลี้ยงตัวเอง |
น. อตฺตโปสน., อตฺตเวตน., | |||
เลี้ยงต้อนรับ |
ก. ปาหุเนน สนฺตปฺเปติ | |||
เลี้ยงบุตร |
ก. โปเสติ วฑฺเฒติ | |||
เลี้ยงปศุสัตว์ |
น. โครกฺขา, | |||
เลี้ยงผึ้ง |
น. มธุกรปาลน., | |||
เลี้ยงยาก |
น. ทุพฺภรตา, ค. ทุภร ทุพฺภร |
|||
เลี้ยงรับรอง |
น. ปณีตโภชนทาน., ก. ปณีตโภชเนน สงฺคณฺหาติ, ปาหุเนน สนฺตปฺเปติ |
|||
เลี้ยงวัว |
น. โครกฺขา, ปสุปาลน., | |||
เลี้ยงสัตว์ |
น. โครกฺขา, ปสุปาลน., โครกฺขกมฺม., ก. ฆาสํ เทติ |
|||
เลี้ยงสัตว์ |
น. ปสุปาลน., | |||
เลี้ยงสุรา |
น. ปานุสฺสว. สุราฉณ. ก. ปานุสฺสวํ ปวตฺเตติ |
สุราเมรัย | ||
เลี้ยงส่ง |
ก. คมิกภตฺเตน สนฺตปฺเปติ | |||
เลี้ยงอาหาร |
ก. โภเชติ ตปฺเปติ สนฺตปฺเปติ อาหาเรติ | อาหาร | ||
เลี้ยงแขก |
ก. ตปฺเปติ | ต้อนรับ | ||
เลี้ยงโต๊ะ |
ก. ยาวทตฺถํ สนฺตปฺเปติ | |||
เลี้ยงไหม |
น. โกสกิมิโปสน., ค. โกสกิมิโปสก |
|||
เลี้ยว |
น. อาวฏฺฏน., อาเวลฺลน., วงฺกคมน., ฐานาปคมน., ก. อาวฏฺเฏติ อาเวลฺเลติ |
|||
เลี้ยวลด |
ค. วงฺก กุฏิล ชิมฺห วงฺกคามี กุฏิลคติก ก. อิโต ตโต นมติ, อุภโต อาวฏฺฏติ |