พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
เลียบ |
(ต้นไม้) | น. ปิลกฺข. ปิปฺผลี, | พืช | |
เลียบ |
(เดินเลาะ) | ก. ปสฺเสน คจฺฉติ | ||
เลียบค่าย |
ก. ขนฺธาวารํ อนุปริยายติ | |||
เลียบเคียง |
น. สามนฺตชปฺปน., ปริกถา, | |||
เลียบเมือง |
ก. นครํ อนุปริยายติ | |||
เลียมือ |
ก. หตฺถํ นิลฺเลหติ กวิ. หตฺถนิลฺเลหกํ |
|||
เลี่ยง |
(เว้น) | ก. วชฺชติ | ||
เลี่ยง |
(หลีก) | ค. ปสฺสานุคต ก. อุปเถน คจฺฉติ, โวกฺกมติ อปสรติ |
||
เลี่ยงงาน |
สำ. กิจฺจวิมุโข โหติ | |||
เลี่ยงพูดความจริง |
ก. ปริยาเยน วทติ | |||
เลี่ยงภาษี |
สำ. สุงฺกํ อทตฺวา ภณฺฑํ หรติ, เถยฺเยน หรติ | |||
เลี่ยงๆ |
สำ. ค. กุฏิลชฺฌาสย |
|||
เลี่ยน |
ค. มฏฺฐ | |||
เลี่ยม |
น. ขจน., ก. ขจติ |
|||
เลี้ยง |
น. ปาลน., ภรณ., ปฏิชคฺคน., ค. ปาล ปาลก ก. ปาติ ปาเลติ ภรติ โปเสติ ปฏิชคฺคติ วฑฺเฒติ |
|||
เลี้ยงง่าย |
ค. สุภร | |||
เลี้ยงจนโต |
สำ. ค. สมฺปาทิตปกฺข ก. ปกฺเข สมฺปาเทติ, ปกฺเขหิ ภูเสติ |
|||
เลี้ยงชีพ |
น. ชีวน., วุตฺติ, ชีวิกา, อาชีว. วตฺตน., วตฺตนา, ปิณฺฑ. ยาตฺรา, สาชีววุตฺติ, ชีวโนปาย. ค. วุตฺต ก. ชีวติ อุปชีวติ, ชีวิตํ กปฺเปติ |
|||
เลี้ยงชีพ |
น. ชีวิกา, อาชีว. อาชีวก., ชีวิตกปฺปนา, ยาปน., | อาชีพ | ||
เลี้ยงดู |
น. ภติ, ภรณ., โปสน., ปาลน., โปสาวน., สนฺตปฺปน., ค. ภรก โปสก ปาลก โคปก ก. ภรติ โปเสติ ปาเลติ โคเปติ สํวฑฺเฒติ สนฺตปฺเปติ |