พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
เร่งรีบ |
น. ตุริตคติ, เวค, ชว. สมฺภม. อธิกาสา, อจฺจายิกตฺต., ก. ตุริตายติ, เวคายติ, สีฆการี ภวติ, ลฆุํ ธาวติ |
|||
เร่งรุดไป |
ก. อภิธาวติ | |||
เร่งเร้า |
ก. อุสฺสาเหติ นิโยเชติ อุตฺเตเชติ ตุริตยติ, เวคํ ชเนติ | |||
เร่ร่อน |
ดู จรจัด. | |||
เร่อร่า |
ดู เซ่อซ่า, รุ่มร่าม | |||
เร่าร้อน |
น. ตาป. อาตาป. ปตาป. ปริฑยฺห. ปริฑยฺหน., ปริทาห. ปริฬาห. สนฺตาป. ทรถ. ค. อาตุร อาตาปี ผรุส กฎุก คาฬฺห พาฬฺห ติพฺพ ก. ตปฺปติ |
|||
เร่าๆ |
ค. ผนฺทมาน กมฺปมาน | |||
เร่ไป |
ก. ปริปฺลวติ | |||
เร้น |
น. ปฏิสลฺลาน., ค. ปฏิสลฺลีน ก. ปฏิลียติ ปฏิสลฺลียติ |
|||
เร้นลับ |
ค. คมฺภีร คุฬฺห ทุรธิคม | |||
เร้า |
ดู กระตุ้น, ปลุกใจ | |||
เร้าอารมณ์ |
ก. สนฺตาเปติ ปโมเทติ อุสฺสุกฺกาเปติ | |||
เร้าใจ |
น. ปโพธน., อุตเตชน., นิโยชน., โจทนา, ค. ปโพธก อุตฺเตชก อุสฺสาหชนก หทยงฺคม หทยงฺคต ก. ปโพเธติ อุตฺเตเชติ อุสฺสาเหติ สมุตฺเตเชติ สมุสฺสาเหติ, จิตฺตเวคํ ชเนติ |
|||
เลกวัด |
(คนทำงานวัด) | น. อารามิก. อารามกมฺมิก. | บุคคล, วัด | |
เลข |
น. สงฺขฺยา, | |||
เลขคณิต |
น. องฺกวิชฺชา, คณิต., | |||
เลขคี่ |
น. วิสมสงฺขฺยา, | |||
เลขคู่ |
น. สมสงฺขฺยา, | |||
เลขทศนิยม |
น. ทสภาคิกสงฺขฺยา, | |||
เลขที่ |
น. สงฺขฺยานุกฺกม. |