กีฬา

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
คริกเก็ต (cricket, กีฬา~) น. กนฺทุกกีฬา, เล่น, กีฬา
ค่ายมวย น. มลฺลสิปฺปาลย. สถานที่, กีฬา
ชกมวย ดู ชกต่อย. เล่น, กีฬา
ตะกร้อ น. เวตสโคฬก. เล่น, กีฬา
ตีไก่ น. กุกฺกุฏยุทฺธ., เล่น, กีฬา
ต่อยมวย น. มลฺลยุทฺธ., มุฏฺฐิยุทฺธ., ต่อสู้, เล่น, กีฬา
นักกีฬา น. กีฬก. มลฺล. บุคคล, กีฬา
นักกีฬาที่ตีลูกแรง น. ทฬฺหาภิฆาตี. บุคคล, กีฬา
นักฟุตบอล น. ปาทกนฺทุกกีฬก. เคณฺฑุกกีฬก. บุคคล, กีฬา
นักมวย น. มุฏฺฐิก. มลฺลมุฏฺฐิก. มุฏฺฐิมลฺล. มลฺลโยธ. บุคคล, กีฬา, อาชีพ
นักเล่นคริกเก็ต น. เคณฺฑุกกีฬก. บุคคล, เล่น, กีฬา
ฟุตบอล (football) น. เคณฺฑุก. กนฺทุก. ปาทกนฺทุก. กีฬาโคฬ. กีฬาโคฬก. กีฬา
มวย น. มลฺลยุทฺธ., มุฏฺฐิยุทฺธ., มลฺลมุฏฺฐิ. นิพฺพุทฺธ., กีฬา
มวยปล้ำ (คน) น. มุฏฺฐิมลฺล. บุคคล, กีฬา
มวยปล้ำ (กีฬา) น. พาหุยุทฺธ., กีฬา
มวยวัด น. นิลฺลีฬฺหมุฏฺฐิยุทฺธ., กีฬา
มวยสากล น. วิเทสมุฏฺฐิยุทฺธ., กีฬา
มวยหมู่ น. สงฺกุลยุทฺธ., กีฬา
มวยไทย น. ทยฺยมุฏฺฐิยุทฺธ., กีฬา
ลูกขนไก่ น. อุกฺขิตฺตตสร. กีฬา