พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
สับสน |
(ยุ่ง) | น. สมฺมิสฺสตา, ค. อากุล วฺยากุล สงฺกิณฺณ |
||
สับสน |
(พูด~) | ค. อถิร อนุมานิต | ||
สับสน |
(จิต~) | ค. อนวฏฺฐิต | ||
สับสนวุ่นวาย |
น. สงฺโขภ. วิปลฺว. ปโกป. | |||
สับสนอลหม่าน |
น. สงฺกิณฺณตา, อุสฺสารณ., ค. สงฺกิณฺณ อากุลากุล อากุลสมากุล โกลาหล |
|||
สับเปลี่ยน |
น. ปริวตฺตน., ปราวตฺตน., อญฺญถาปาปน., ก. ปริวตฺเตติ ปราวตฺเตติ, อญฺญถา ปาเปติ, อญฺญถา เนติ |
|||
สับเปลี่ยนคำ |
น. วจนวิปลฺลาส. อกฺขรวิปลฺลาส. ก. วจนวิปลฺลาสํ กโรติ |
|||
สับเปลี่ยนที่กัน |
ก. อญฺญมญฺญฐานวิปลฺลาสํ ปาเปติ | |||
สับไก |
ก. ตาฬยนฺตํ อาวิญฺชติ | |||
สับไพ่ |
ก. ฆนปฏฺฏิกา มิสฺสีกโรติ | |||
สัปคับ |
น. กจฺฉา, | |||
สัปดน |
(คำ) | ค. ผรุส นิฏฺฐุร กกฺกส ขร | ||
สัปดน |
(คน) | ค. ทุพฺพินีต อวินีต ปคพฺภ สปฺปคพฺภ | ||
สัปดาห์ |
น. สตฺตาห.., สตฺตรตฺต., | |||
สัปดาห์ละครั้ง |
ค. สตฺตาหิก กวิ. ปฏิสตฺตาหํ |
|||
สัปทน |
น. อติจฺฉตฺต., มหาฉตฺต., | |||
สัปปุรุษ |
น. สปฺปุริส. | |||
สัประยุทธ์ |
ดู ต่อสู้. | |||
สัปหงก |
น. มิทฺธ., ปจลายิกา, ปจลายนา, ตนฺทิ, ค. มิทฺธี นิทฺทาลุ ตนฺทิต อฑฺฒมุจฺฉิต ก. ปจลายติ นิทฺทายติ |
|||
สัปเหร่อ |
น. ฉวฑาหก. |