พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
สัพยอก |
น. ปริหาสเกฬิ, ปริหาส. อุปฺผณฺฑนา, ก. มจฺฉวติ, ปริหาสนฺโต กเถติ, อุปฺผณฺเฑติ, เกฬึ กโรติ |
|||
สัพเพเหระ |
ค. ปริตฺตก นิรตฺถก อนวสฺสก อสาร | |||
สัมปทาน |
น. สมฺปาทน., วรทาน., ฉนฺททานพล., | |||
สัมประสิทธิ์ |
น. สมานนิโยชิตา, สหการี, คุณีการก. | |||
สัมปรายภพ |
น. สมฺปรายิก., ปรโลก. | |||
สัมปรายิกภพ |
ดู สัมปรายภพ. | |||
สัมผัส |
(ถูกต้อง) | น. ผสฺส. ผสฺสน., สมฺผสฺส. ผุสน., ผุสนา, อามสนา, ฉุปน., สมฺมสน., โผฏฺฐพฺพ. อภิฆาต. ปรามาส. ค. ฉปิต ผุฏฺฐ สมฺผุฏฺฐ ก. ผุสติ สมฺผุสติ อามสติ สมฺมสติ ฉุปติ อจฺฉุปติ ปรามสติ |
||
สัมผัส |
(รู้สึก) | เวทิยติ เวเทติ อนุภวติ มญฺญติ | ||
สัมผัส |
(คล้องจอง) | น. อกฺขรสมตา, วจนสมตา, | ||
สัมผัสคำ |
น. สมานวจนตา, วจนสมตา, | |||
สัมผัสนอก |
น. พาหิรกฺขรสมตา, | |||
สัมผัสมือ |
ก. ปาณึ คณฺหาติ | |||
สัมผัสสระ |
น. สมานสรตา, สรสมตา, | |||
สัมผัสอักษร |
น. อนุปฺปาส. สมานกฺขรตา, อกฺขรสมตา, | |||
สัมผัสใน |
น. อนฺติมกฺขรสมตา, | |||
สัมผัสได้ |
ค. ผุสนีย ผสฺสวิสยก | |||
สัมผัสไม่ได้ |
ค. อผสฺสโคจร | |||
สัมพัตสร |
น. สํวจฺฉร.., | |||
สัมพัทธ์ |
ค. สมฺพทฺธ | |||
สัมพันธ |
น. สมฺพนฺธ. |