พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
สัตว์น้ำ |
ค. ชลช วาริโคจร วาริช | |||
สัตว์น้ำมีเปลือกหุ้ม |
น. โกสมจฺฉ. กปาลมจฺฉ. | |||
สัตว์บก |
ค. ถลช ถลโคจร | |||
สัตว์ประหลาด |
น. รกฺขส. ภีมเทห. มหาเทห. | |||
สัตว์ปีก |
น. ปตฺตี. ปกฺขี. | |||
สัตว์ป่า |
น. มิค. ค. วนช อรญฺญช |
|||
สัตว์พาหนะ |
น. วาหนปสุ. | |||
สัตว์มนุษย์ |
น. มานุส. | |||
สัตว์มีชีวิต |
น. ปาณก., ปาณี. | |||
สัตว์ร้าย |
น. วาฬ. วาฬมิค. พาฬมิค. สาปท. | |||
สัตว์ลากจูง |
น. โธรยฺห. วาหกปสุ. | |||
สัตว์สองเท้า |
น. ทฺวิปท. ทฺวิปาท. ทิปท. ทิปาทก. | |||
สัตว์สิบเท้า |
น. ทสปท. ทสปที. | |||
สัตว์สี่เท้า |
น. จตุปท. จตุปฺปท. จตุปาท. จตุปฺปาท. | |||
สัตว์หกเท้า |
น. ฉปฺปท. ฉปฺปที. | |||
สัตว์หลายเท้า |
น. พหุปฺปท. พหุปฺปทิก. | |||
สัตว์เคี้ยวเอื้อง |
น. โรมนฺถก. | |||
สัตว์เลี้ยง |
น. ปสุ. ปิยสตฺต. เคหเสวก. | |||
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม |
น. ขีรปายีติรจฺฉาน. | |||
สัตว์เลื้อยคลาน |
น. สิรึสป. อุรค. ทีฆชาติก. ปาทูทร. สปฺป. ปนฺนค. |