พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
สัมพันธการก |
น. ฉฏฺฐีวิภตฺติ, สามิวจน., | |||
สัมพันธภาพ |
น. สมฺพนฺธ. สํสคฺค. สมฺปโยค. สขฺย., | |||
สัมพันธมิตร |
น. มิตฺตเสนา, มิตฺต. สหาย. เอกปกฺขิก. | |||
สัมพันธไมตรี |
น. สมฺพนฺธ. เมตฺติ, โสหชฺช., | |||
สัมพันธ์ |
น. สมฺพนฺธ. สมฺพทฺธตา, สํสคฺค. สมฺปโยค. ก. สมฺพนฺธติ |
|||
สัมพันธ์ใกล้ชิด |
ค. สสมฺพนฺธ | |||
สัมภาระ |
น. สมฺภาร. (ดู สิ่งของ) | |||
สัมภาษณ์ |
น. สมฺภาสน., มนฺตนา, สากจฺฉา, ก. สมฺภาสติ สมฺมนฺเตติ สากจฺฉติ |
|||
สัมภเวสี |
(ผู้แสวงหาที่เกิด) | น. สมฺภเวสี. | ||
สัมมนา |
ดู ประชุมปรึกษา. | |||
สัมฤทธิ์ |
(สำเร็จ) | น. สมิทฺธ., สมิทฺธิ, (ดู สำเร็จ) | สำเร็จ | |
สัมฤทธิ์ |
(โลหะ) | น. กํส. โลห., | ทองสัมฤทธิ์ | |
สัมโมทนียกถา |
น. สมฺโมทนียกถา, | |||
สัสดี |
น. เสนิยเลขนาธิการี. | |||
สัสตทิฐิ |
น. สสฺสตทิฏฺฐิ, | |||
สั่ง |
น. อาณา, สาสน., อาณตฺติ, นิโยค. วิธาน., นิยาม. ก. อาณาเปติ ปญฺญาเปติ นิยเมติ |
|||
สั่งการ |
ก. อาณํ เทติ, สมาทิสติ วิจาเรติ ปสาสติ อาณาเปติ | |||
สั่งถอน |
ก. ปฏิอวฺหาติ ปจฺจาทิสติ | |||
สั่งน้ำมูก |
สำ. อสฺสาเสน สิงฺฆาณิกํ อปเนติ | |||
สั่งประหาร |
ก. วธํ อาณาเปติ |