น้ำ

ศัพท์ไทย	ศัพท์บาลี	หมวดหมู่
กลีบเมฆ	น. อพฺภฆน.	ธรรมชาติ, น้ำ
กลุ่มเมฆหนาทึบ	น. อพฺภฆน.	ธรรมชาติ, น้ำ
ก้อนน้ำแข็ง	น. หิมปิณฺฑ.	น้ำ
คงคา	ดู แม่น้ำ.	ธรรมชาติ, น้ำ
ท่อน้ำ	น. ปณาฬี, ปนาฬิกา, ปนาลี, อุทกายติกา, อุทกนิพฺพาหน., อุมงฺค. อุมฺมงฺค. ชลนิคฺคม. นิทฺธมนตุมฺพ. ชลเนตฺติ,	น้ำ
ท่อน้ำทิ้ง	น. ฉฑฺฑิตชลนิคฺคม. อุจฺฉิฏฺโฐทกปนาฬี, มลนิพฺพาหินี,	น้ำ, น้ำเสีย
ท่อน้ำประปา	น. ปปานาฬิ,	น้ำ
ท่อน้ำเสีย	ดู ท่อน้ำทิ้ง.	น้ำ, น้ำเสีย
ท่อระบายน้ำ	น. อุทกนิทฺธมน., อุทกนิกฺขมน., วาริมคฺค. ฉาทิตชลนิคฺคม. มลนิพฺพาหินี,	น้ำ, น้ำเสีย
ท้องน้ำ	น. ชโลทร., นทีตล., อวนิ, ท้องน้ำ หมายถึง ผืนน้ำอันกว้างใหญ่ทั้งหมด	น้ำ, แหล่งน้ำ
ธาร	น. ธารา,	น้ำ, ทางน้ำ
น้ำ	น. ก., ทก., อุท., อุทก., อาป. ชล., วาริ., สลิล., อุทฺท., อณฺณ., อิร., โอก., นีร., วน., วาล., โตย., อมฺพ., อมฺพุ., โปกฺขร., โค. อมต., ปย. อุฬุ., กร., กุส., โกก. คงฺคา, ฌร. ปป., ปวน., รงฺค.,	น้ำ
น้ำกรวด	น. ทกฺขิโณทก.,	น้ำ
น้ำกระสาย	น. อุทกกสาย. น้ำกระสาย น. นํ้าใช้เป็นเครื่องแทรกยาไทย เช่น…	น้ำ
น้ำกลั่น	น. กสาย.,	น้ำ
น้ำกะทิ	น. มณฺฑ.	น้ำ, อาหาร
น้ำกินน้ำใช้	น. ปริโภชนีย.,	น้ำ
น้ำขึ้น	น. ชลุคฺคม. ชลุปฺปาท.	น้ำ
น้ำข้าว	น. อาจาม. นิสฺสาว. อาโลน., กญฺชิก. กญฺชิย., ขลิ,	น้ำ, อาหาร
น้ำครำ	ดู บ่อน้ำครำ.	น้ำ, เกิด

น้ำ