พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ก้อนที่เหนียวๆ |
ค. ปิณฺฑีภูต | |||
ก้อนน้ำแข็ง |
น. หิมปิณฺฑ. | น้ำ | ||
ก้อนหิน |
น. สิลา, ปาสาณคุฬ. สิลาคุฬ. | ดินหินแร่ธาตุ | ||
ก้อนหินปูถนน |
น. วฏฺฏปาสาณ. วฏฺฏุลปาสาณ. | วัสดุ | ||
ก้อนหิมะ |
น. หิมปิณฺฑ. หิมคุฬิกา, | |||
ก้อนอิฐ |
น. อิฏฺฐกาขนฺธ. | อาคารและส่วนประกอบ | ||
ก้อนเกลือ |
น. โลณสกฺขร., | อาหาร, ดินหินแร่ธาตุ | ||
ก้อนเกลือสะตุ |
น. โลณสกฺขริกา,
สะตุ ก. แปรรูปลักษณะของบางอย่าง เช่นเกลือ… |
สารเคมี, ดินหินแร่ธาตุ | ||
ก้อนเนื้องอก |
น. คณฺฑ. โผฏ. | ร่างกายและส่วนประกอบ, ความผิดปกติทางกาย, โรค | ||
ก้อนเส้า |
น. อุทฺธน., ปุลสก. มตฺติกาธารณ.,
ก้อนเส้า น. ก้อนอิฐหรือก้อนหินเป็นต้น… |
อุปกรณ์ | ||
ก้อนเหล็ก |
น. อโยคุฬ. | ดินหินแร่ธาตุ | ||
ก้อนแป้ง |
น. ปิฏฺฐปิณฺฑิ, | อาหาร | ||
ก้อนแร่ดิบ |
น. อโสธิตโลหปิณฺฑ. | ดินหินแร่ธาตุ | ||
ก้อนไข่ปลา |
น. มจฺฉณฺฑสงฺฆาต. | อาหาร | ||
ก้อม |
ค. ขุชฺช คณฺฑุล ลกุณฺฏก นีจ รสฺส วามน
ก้อม (โบราณ) ว. ค่อม, เตี้ย. |
|||
ก้อมก้อ |
ดู ก้อม. ก้อม (โบราณ) ว. ค่อม, เตี้ย. | |||
ก้อย |
ดู เล็ก. | |||
ก้อร้อก้อติก |
ดู เจ้าชู้. | เจ้าชู้ | ||
ก้าง |
น. อฏฺฐิ., อฏฺฐิก., กณฺฏก. | อวัยวะสัตว์และสิ่งเกี่ยวข้อง | ||
ก้างขวางคอ |
น. อุปสคฺค. อนฺตราย. ค. อนฺตรายกร อนฺตรายิก ปฏิหนนก นิวารก พาธก |