พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
มีภัย |
ค. สภย ภยาวห ภยพหุล | |||
มีภัยมาก |
ค. มหพฺภย | |||
มีภัยเฉพาะหน้า |
ค. สปฺปฏิภย | |||
มีภูมิคุ้มกัน |
ค. วิปฺปมุตฺต วิรหิต | |||
มีมนุษยธรรม |
ค. การุณิก ทยาปนฺน ชนหิตกามี กวิ. สทยํ สานุกมฺปํ |
|||
มีมาก |
ค. พหุก พหุล สมฺพหุล อเนก อนปฺปก อธิก | |||
มีมากอย่าง |
ค. นานปฺปการ นานารูป นานาวิธ นานากรณ พหุวิธ | |||
มีมากเกินไป |
ค. อติริตฺต อจฺจาธิก | |||
มีมาตรฐาน |
ค. ปมาณวนฺต ปมาณิก | |||
มีมาตรฐานเดียวกัน |
ค. สมปฺปมาณิก | |||
มีมานะจัด |
ค. มานถทฺธ | |||
มีมานานแล้ว |
ค. ปุราตน จิรนฺตน | |||
มีมารยาท |
ค. สุสีล สคารว วินีต โปริย โสมฺม สุขุมาล อาจารสีลี สพฺภ สุพฺพต | |||
มีมาแต่กำเนิด |
ค. สชาติก อนุชายิก อนฺโตคต ปริยาปนฺน | |||
มีมาแต่เก่าก่อน |
ค. ปุเรคามี ปุพฺพงฺคม | |||
มีมุม |
ค. สโกณก | |||
มีมุมเท่ากัน |
ค. สมโกณก | |||
มีมูล |
ค. สมูลก สวตฺถุก สเหตุก | |||
มียศ |
ค. ยสสฺสี ยสวนฺตุ | |||
มีรส |
ค. สรส รสวนฺต มธุร สาทุรส โอชวนฺตุ |