พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
มีบ้านล้อมรอบ |
ค. ปริยาคาร | |||
มีปฏิกิริยาต่อกัน |
น. อุภยวฺยาปีกมฺม., ก. อิตรีตรพลํ ปวตฺเตติ |
|||
มีประจำเดือน |
ค. อุตุนี ธุวโจลา ธุวโลหิตา รชสฺสลา ปุปฺผวตี | |||
มีประมาณ |
ค. ปมตฺตก | |||
มีประมาณทั้งปวง |
ค. สพฺพาวนฺต | |||
มีประมาณน้อย |
ค. ปริตฺตก อปฺปมตฺตก | |||
มีประมาณพียงนั้น |
ค. ตาวก ตาวตก นิ. ตาวตา |
|||
มีประมาณพียงไร |
ค. ยาวก ยาวตก นิ. ยาวตา |
|||
มีประมาณยิ่ง |
ค. อธิมตฺต | |||
มีประมาณเท่านั้น |
ค. ตตฺตก ตาวตก นิ. ตาวตา ตตฺตกํ |
|||
มีประมาณเท่านี้ |
ค. เอตฺตก นิ. เอตฺตาวตา |
|||
มีประมาณเท่าใด |
ค. ยตฺตก นิ. ยาวตา ยตฺตกํ |
|||
มีประมาณเท่าไร |
ค. กิตฺตก ยาวตก นิ. ยาวตา กิตฺตาวตา กิ… ไม่ใช่คำถาม
|
คำถาม | ||
มีประสบการณ์ |
ค. กตปริจย ญาณวุฑฺฒ นิปุณ ปฏุ โกวิท ก. ปุเรตรํ วินฺทติ |
|||
มีประสิทธิภาพ |
ค. สมตฺถ ปพล ปโหนก กมฺมกฺขม | |||
มีประโยชน์ |
ค. สาตฺถ สาตฺถก สหิต สุหิต อตฺถิก อตฺถาวห หิตาวห สปฺปาย สปฺปโยชน สผล ผลท ผลทายี โสปการ ปโยชนาวห ก. อุปกโรติ อนุคณฺหาติ, อตฺถาย ภวติ, อตฺถาย ปวตฺตติ |
|||
มีปรากฏ |
ค. ปาตุภูต ก. ปาตุภวติ ปาตุรโหสิ |
|||
มีปัญญา |
ค. สปฺปญฺญ เมธี เมธาวี ญาณี พุทฺธิก มติมนฺตุ นิปก | |||
มีปัญญากว้างขวาง |
ค. ปุถุปญฺญ | |||
มีปัญญารวดเร็ว |
ค. ชวนปญฺญ หาสปญฺญ |