พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
มีธงมาก |
ค. ธชาลุ | |||
มีธรรม |
ค. ธมฺมิก ธมฺมฏฺฐ อนวชฺช | |||
มีธรรมร่วมกัน |
ค. สหธมฺมิก | |||
มีธาตุเหล็กผสม |
ค. อโยมิสฺส | |||
มีนาคม |
น. ผคฺคุน. ผคฺคุณ. ผคฺคุนมาส. | |||
มีนิสัยชอบเก็บกด |
ค. รหสฺสาการ คุฬฺหสภาว | |||
มีนิสัยอ่อน |
ค. มุทุชาติก | |||
มีน้ำ |
ค. สอุทก สชล | |||
มีน้ำตานองหน้า |
ค. อสฺสุมุข | |||
มีน้ำมีนวล |
ดู เปล่งปลั่ง. | |||
มีน้ำลายไหล |
ค. วิกฺเขฬิกา | |||
มีน้ำสะอาด |
ค. เสตก เสโตทก อจฺโฉทก | |||
มีน้ำหนัก |
ค. ภาริย ภารยุตฺต | |||
มีน้ำใจ |
ค. ทยาลุ หทยี การุณิก สาทร อนุกมฺปิก อุฬารจิตฺต วทญฺญู | |||
มีน้ำใส |
ค. อจฺโฉทก ปสนฺโนทก | |||
มีน้ำไหล |
ค. สริโตทก | |||
มีบุญ |
ค. ปุญฺญวนฺตุ สุกตี ธญฺญ | |||
มีบุญคุณมาก |
ค. มหุปการ พหุปการ | |||
มีบุญมาก |
ค. มหาปุญฺญ | |||
มีบุตรได้ |
ค. วิชายินี | บุตร, ลูก |