พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
มีสองหัว |
ค. ทฺวิสีสก | |||
มีสองเท้า |
ค. ทฺวิปท ทิปท | |||
มีสองเพศ |
ค. ทฺวิเวส ยุคลกาย ทฺวิลิงฺคิก อุภโตพฺยญฺชนก | |||
มีสังวาสต่างกัน |
ค. นานาสํวาสก | |||
มีสามด้าน |
ค. ติภุช ติปสฺส | |||
มีสามฝ่าย |
ค. ติวคฺคยุตฺต | |||
มีสามีสองคน |
ค. ทฺวิปติกา | |||
มีสามีหลายคน |
ค. พหุปตฺติก | |||
มีสิทธิ |
(ใช้ได้) | ค. อลงฺกมฺมนีย กมฺมกฺขม | ||
มีสิ่งนั้นเป็นเหตุ |
ค. ตโตนิทาน | |||
มีสี |
ค. สวณฺณ วณฺณวนฺต | |||
มีสีขาว |
ค. ขีโรปม ขีรวณฺณ | |||
มีสีทอง |
ค. สิงฺคิวณฺณ | |||
มีสีรุ้ง |
ค. อินฺทธนุสทิส | |||
มีสีเดียว |
ค. เอกวณฺณิกจิตฺต | |||
มีสีเป็นมัน |
ค. เมทวณฺณ | |||
มีสีเหมือนปีกนกพิราบ |
ค. กาโปตก กโปตวณฺณ | |||
มีสีเหลือบ |
(เหมือนโอปอ) | ค. อุปลสทิส | ||
มีสีไม่สวย |
ค. ทุพฺพณฺณ | |||
มีสี่ขา |
ค. จตุปฺปท |