พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ผู้รักษาอุโบสถ |
น. อุปวาสี. อุโปสถิก. | บุคคล, บุคคล | ||
ผู้รังเกียจ |
ค. ชิคุจฺฉก | บุคคล | ||
ผู้รับ |
น. ปฏิคฺคาหก. คาหี. อาทายี. ลาภี. | บุคคล | ||
ผู้รับคำประกัน |
น. ลทฺธาธิการปณฺณ. | บุคคล | ||
ผู้รับจดหมาย |
น. เลขนลาภี. | บุคคล, จดหมาย | ||
ผู้รับจำนอง |
น. นฺยาสทายี. อุปนิธิโวหาริก. | บุคคล | ||
ผู้รับจำนำ |
น. นฺยาสคาหี. อุปนิธิโวหาริก. | บุคคล | ||
ผู้รับจ้าง |
ดู ลูกจ้าง. | บุคคล | ||
ผู้รับช่วง |
ค. อนนฺตราคต อนุกฺกมปฺปตฺต | บุคคล | ||
ผู้รับบริจาค |
น. ทานปฏิคฺคาหก. ค. ทานลาภี |
บุคคล | ||
ผู้รับบำนาญ |
น. วิสฺสามเวตนลาภี. | บุคคล | ||
ผู้รับประกัน |
น. ปาฏิโภค. ปาฏิโภคี. | บุคคล | ||
ผู้รับฝากของ |
น. โอณิรกฺข. | บุคคล | ||
ผู้รับมรดก |
ค. ลทฺธาเวณิกธน | บุคคล | ||
ผู้รับมรดกกรรม |
น. กมฺมทายาท. | บุคคล | ||
ผู้รับมอบอำนาจ |
น. อาณาปก. | บุคคล | ||
ผู้รับรอง |
น. ปมาณิกปณฺณทายก. สทฺทหาปก. | บุคคล | ||
ผู้รับรองญัตติ |
น. อนุมญฺญก. ทฬฺหีกตฺตุ. | บุคคล | ||
ผู้รับสนองงาน |
น. ภารหารก. | บุคคล | ||
ผู้รับอนุญาต |
ค. อนุญฺญาต อนุมต ลทฺธานุชานน | บุคคล |