พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
กฏ |
มทฺทเน ย่ำ, เหยี่ยบ, ย่ำยี |
ภู (อ) [ธป] |
||
กฏ |
สํวรเณ สังวร, ระวัง |
ภู (อ) [ธป] |
||
กฏิ |
คตฺยํ ไป, ถึง, บรรลุ |
กณฺฏติ. |
ภู (อ) | |
กฏฺฐ |
สุสกิจฺฉชีวปาเก เหี่ยวแห้ง; เป็นอยู่ลำบาก; หุง, ต้ม |
กฏฺฐติ. |
ภู (อ) | |
กฐ |
กิจฺฉชีวเน เป็นอยู่ลำบาก, ฝืดเคือง, ยากจน, ขัดสน |
กฐติ กโฐ กฐิโน
|
ภู (อ) [ธป] |
|
กฐิ |
โสเส เหี่ยวแห้ง |
อุกฺกณฺฐติ. |
ภู (อ) | |
กฐิ |
อชฺฌเน เกียจคร้าน |
กณฺฐติ. อุกฺกณฺเฐติ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
กฐิ |
โสเก แห้ง, แห้งใจ, โศก, เศร้า |
กณฺเฐติ กณฺฐยติ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
กฑ |
อทนทปฺเปสุ กิน; ยกตน |
กฑติ. |
ภู (อ) | |
กฑิ |
เฉทเภทนรกฺขาสุ ตัด; ทำลาย; รักษา |
กณฺฑยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
กฑิ |
หสเน หัวเราะ; รื่นเริง |
กณฺฑติ. |
ภู (อ) | |
กฑิ |
เฉเท ตัด, แบ่งเป็นตอนๆ, เป็นวรรค |
กณฺเฑติ กณฺฑยติ กณฺโฑ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
กฑฺฑ |
กกฺกเส กระด้าง |
กฑฺฑติ. ปทุมนาฬํ. |
ภู (อ) | |
กฑฺฒ |
อากฑฺเฒ ลาก, ฉุด, คร่า, ดึง |
กฑฺฒติ, อากฑฺฒติ, นิกฑฺฒติ. |
ภู (อ) | |
กฑฺฒ |
อากฑฺฒเน ฉุด, คร่า, รั้ง, ลาก |
กฑฺฒติ อากฑฺฒติ นิกฺกฑฺฒติ ปริกฑฺฒติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
กณ |
คตฺยํ จ อฏฺฏสฺสเร ไป, ถึง; เสียงคร่ำครวญ |
กณติ สทฺทํ กโรตีติ กโณ ข้าวสารหัก, รำข้าว, วัตถุที่ใช้ถอนสีมา |
ภู (อ) | |
กณ |
นิมีลเน หลับ; บอด |
กเณตีติ กาโณ คนบอดข้างเดียว, บอดภายหลัง. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
กณ |
สทฺเท ออกเสียง, ร้อง, กล่าว, พูด |
กณติ กาโณ |
ภู (อ) [ธป] |
|
กณ |
นิมีลเน หลับตา, ตาบอด |
กาเณติ กาณยติ กาโณ
|
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
กณฺฑ |
ปริจฺเฉเท จ เฉทเน กำหนด; ตัด |
กณฺฑนฺติ ปริจฺฉินฺทนฺติ ตณฺฑุลาทึ เตนาติ กุฏุโพ. เครื่องตวงข้าว. (อาเทส กณฺฑ เป็น กุฏุ). |
ภู (อ) |