พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ผู้บังคับหมวด |
(ร้อยตรี-ร้อยโท) | น. อุปเสนาปติ. | บุคคล | |
ผู้บัญชาการ |
น. วิธายก. อาณาปก. | บุคคล | ||
ผู้บัญชาการทหารสูงสุด |
น. อคฺคเสนาปติ. อุตฺตมวิธายก. | บุคคล, สูงสุด | ||
ผู้บัญญัติศัพท์ |
น. ปริภาสาสมฺปาทก. | บุคคล | ||
ผู้บันทึก |
น. เลขนาโรปก. | บุคคล | ||
ผู้บำรุงศาสนา |
น. สาสนูปภตฺถมฺภก. | บุคคล | ||
ผู้บำเพ็ญประโยชน์ |
ค. หิตกฺกร อตฺถการี อตฺถจารี อตฺถจรก | บุคคล | ||
ผู้บุกเบิก |
ค. ปุเรคามี ปุเรจร ปุพฺพงฺคม เนตุ | บุคคล | ||
ผู้บูชา |
ค. ปูชก ปูเชตา | บุคคล | ||
ผู้บูชายัญู |
น. ยาชก. อิทิ. อิช. อิริทฺทิช. | บุคคล | ||
ผู้ปกครอง |
น. อธิป. อธิปก. ปาล. ปาลก. อธิปาล. ปสาสก. สาสิตุ. | บุคคล | ||
ผู้ปกปิด |
ค. ปฏิจฺฉาที | บุคคล | ||
ผู้ปฏิบัติกรรมฐาน |
น. กมฺมฏฺฐานิก. | บุคคล | ||
ผู้ปฏิบัติตามคำสอน |
ค. สาสการก | บุคคล | ||
ผู้ปฏิบัติร่วมกัน |
ค. สหโยคี สหธมฺมิก สมานภตฺติก | บุคคล | ||
ผู้ปฏิบัติหน้าที่ |
น. กิจฺจสมฺปาทก. | บุคคล | ||
ผู้ประกอบการ |
ค. ปยุตฺตก ปโยชก | บุคคล | ||
ผู้ประกอบด้วยธรรม |
ค. ธมฺมิก ธมฺมยุตฺต | บุคคล | ||
ผู้ประกัน |
น. ปาฏิโภค. ปาฏิโภคี. | บุคคล | ||
ผู้ประกาศ |
น. โฆสก. อุคฺโฆสก. ปกาสก. วาจก. | บุคคล |