พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ผู้นำขบวนเกวียน |
น. สตฺถวาห. | บุคคล | ||
ผู้นำขบวนเดินทาง |
น. อติวาห. อติวาหิก. สตฺถวาห. สตฺถนายก. | บุคคล | ||
ผู้นำความสวัสดีมาให้ |
ค. โสวตฺถิก | บุคคล | ||
ผู้นำทาง |
น. มคฺคุเทสก. วินายก. เนตุ. | บุคคล | ||
ผู้นำมา |
ค. อาวห อาวหนก | บุคคล | ||
ผู้นำเข้า |
(~สินค้า) | น. วิเทสภณฺฑาหรก. | บุคคล | |
ผู้นินทาลับหลัง |
น. ปิฏฺฐิมํสิก. | บุคคล | ||
ผู้นิยมลัทธิจักรวรรดินิยม |
น. อธิรชฺชวาที. | บุคคล | ||
ผู้นิรทุกข์ |
ค. มาริส | บุคคล | ||
ผู้น้อย |
ค. โอรปทฏฺฐ อมุขฺย อปฺปฏฺฐาน อปฺเปสกฺข | บุคคล | ||
ผู้บงการ |
น. อาณาปก. นิโยชก. | บุคคล | ||
ผู้บรรยาย |
น. ปาฐก. อกฺขายิก. เทสก. กถิก. | บุคคล | ||
ผู้บรรเลงดนตรี |
น. วาทก. | บุคคล | ||
ผู้บริการ |
น. การก. | บุคคล | ||
ผู้บริหาร |
น. กิจฺจาธิการี. ปาลก. | บุคคล | ||
ผู้บวชใหม่ |
น. นวก. | บุคคล | ||
ผู้บอกกล่าว |
ค. อกฺขาตุ (อกฺขาตา) | บุคคล | ||
ผู้บังคับการ |
น. เสนานี. อธิการี. อชฺฌกฺขก. | บุคคล | ||
ผู้บังคับการเรือ |
น. ปฺลวก. ลหุนาวาธิป. | บุคคล | ||
ผู้บังคับบัญชา |
น. อาณาทายี. อาณาปก. อาณตฺติวาจก. ค. อาณาสมฺปนฺน มเหสกฺข |
บุคคล |