พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
กด |
(ข่มลง) | น. โอนมน.,โอมทฺทน., สมฺมทฺทน., อโธปตน., ก. โอนาเมติ โอมทฺทติ สมฺมทฺทติ |
||
กดขี่ |
น. อภิภวน., ปสยฺห. พลกฺการ. หฐ. คห. สาฐ. ปีฬน., อุปฺปีฬน., พาธ. พานา, วิเหฐน., ค. อภิภว ปีฬก พาธก วิเหฐนก ก. อติคาฬฺเหติ อติเวเฐติ อุปฺปีเฬติ อุพฺพาเหติ ขิปฺปติ ปสหติ ปีเฬติ วมฺเภติ พาธติ อาพาเธติ พฺยาพาเธติ เหเฐติ โอมทฺทติ วิเหเฐติ |
|||
กดคอ |
สำ. ปสยฺห อาทาติ, ปสยฺห คณฺหาติ | |||
กดดัน |
ดู บีบคั้น. | |||
กดฟันด้วยฟัน |
กกิ. ทนฺเตภิ ทนฺตมาธาย | กิริยาอาการ | ||
กดราคา |
ก. อคฺฆํ โอหาราเปติ | ซื้อขาย | ||
กดลง |
น. โอมทฺทน., นิมฺมทฺทน., ก. โอมทฺทติ |
|||
กดหัว |
สำ. น. พลกฺการ. ก. พเลน กาเรติ |
|||
กดเอาไว้ |
สำ. วเส วตฺเตติ | |||
กตัญชลี |
ค. กตญฺชลิ | กราบไหว้บูชา | ||
กตัญญุตา |
น. กตญฺญุตา, | |||
กตัญญูกตเวที |
ค. กตญฺญูกตเวที | บุคคล | ||
กติกา |
น. กติกา, | กฎเกณฑ์กติกา | ||
กถา |
น. กถา, | ถ้อยคำ | ||
กถาประพันธ์ |
น. ปพนฺธกถา, | บทประพันธ์ | ||
กถามรรค |
น. กถามคฺค.
กถามรรค น. ลาดเลาแห่งกถา… |
บทประพันธ์ | ||
กถามุข |
น. มุขกถา, สมฺปาทกวากฺย., มุขพนฺธ. อารมฺภกถา,
กถามุข น. เบื้องต้นของเนื้อเรื่อง,… |
บทประพันธ์ | ||
กถาวัตถุ |
น. กถาวตฺถุ., | ไตรปิฎก | ||
กถาสงเคราะห์ |
น. สงฺคหกถา, | |||
กถิกาจารย์ |
น. กถิกาจริย. | บุคคล | ||
กถึก |
น. กถิก. | บุคคล | ||
กนิษฐภคินี |
น. กนิฏฺฐภคินี, | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | ||
กนิษฐภาดา |
น. กนิฏฺฐภาตุ. | ครอบครัว-ญาติ, บุคคล | ||
กนิษฐ์ |
น. กนิฏฺฐ. กนิฏฺฐา, | ครอบครัว-ญาติ, บุคคล | ||
กบ |
(เครื่องไสไม้) | น. กฏฺฐสมกรณี, | อุปกรณ์ |