พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
กตัญญุตา |
น. กตญฺญุตา, | |||
กตัญญูกตเวที |
ค. กตญฺญูกตเวที | บุคคล | ||
กติกา |
น. กติกา, | กฎเกณฑ์กติกา | ||
กถา |
น. กถา, | ถ้อยคำ | ||
กถาประพันธ์ |
น. ปพนฺธกถา, | บทประพันธ์ | ||
กถามรรค |
น. กถามคฺค.
กถามรรค น. ลาดเลาแห่งกถา… |
บทประพันธ์ | ||
กถามุข |
น. มุขกถา, สมฺปาทกวากฺย., มุขพนฺธ. อารมฺภกถา,
กถามุข น. เบื้องต้นของเนื้อเรื่อง,… |
บทประพันธ์ | ||
กถาวัตถุ |
น. กถาวตฺถุ., | ไตรปิฎก | ||
กถาสงเคราะห์ |
น. สงฺคหกถา, | |||
กถิกาจารย์ |
น. กถิกาจริย. | บุคคล | ||
กถึก |
น. กถิก. | บุคคล | ||
กนิษฐภคินี |
น. กนิฏฺฐภคินี, | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | ||
กนิษฐภาดา |
น. กนิฏฺฐภาตุ. | ครอบครัว-ญาติ, บุคคล | ||
กนิษฐ์ |
น. กนิฏฺฐ. กนิฏฺฐา, | ครอบครัว-ญาติ, บุคคล | ||
กบ |
(เครื่องไสไม้) | น. กฏฺฐสมกรณี, | อุปกรณ์ | |
กบ |
(สัตว์) | น. มณฺฑูก. ททฺทุร. ภิงฺค. เภก. เภงฺค. ตยสูจก. | สัตว์, สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก | |
กบฏ |
น. กปฏ. ทามริก. ราชทุพฺภน., ราชวิทฺเทสิตา, ราชวิโรธ. ค. ราชทุพฺภก |
บุคคล | ||
กบดาน |
น. นิลียน., ก. นิลียติ |
|||
กบาล |
น. กปาล.
กบาล น. ส่วนกลางของกะโหลกศีรษะ, หัว, (… |
ร่างกายและส่วนประกอบ, ศีรษะ | ||
กบิล |
น. ตนฺติ, นีติ, เนตฺติ, วิธิ. อาณตฺติ, อาณา, | กฎเกณฑ์กติกา |