พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ข้าวเบา |
น. เตมาสิกธญฺญ., | อาหาร | ||
ข้าวเปลือก |
น. ธญฺญ., วีหิ. กิฏฺฐ., ถมฺภกรี. อามกธญฺญ., | อาหาร | ||
ข้าวเปียก |
น. ฆนยาคุ, | อาหาร | ||
ข้าวเม่า |
น. ปุถุก. | อาหาร | ||
ข้าวเม่าคลุก |
น. สกฺขราทิมิสฺสกปุถุก. | อาหาร | ||
ข้าวเม่าทอด |
น. ปจิตปุถุก. | อาหาร | ||
ข้าวเหนียว |
น. ยว. ธานา, ยโวทน. | อาหาร | ||
ข้าวเหนียวดำ |
น. กาฬยว. | อาหาร | ||
ข้าวเหนียวแดง |
น. รตฺตยว. | อาหาร | ||
ข้าวแกง |
น. ลหุโภชน., | อาหาร | ||
ข้าวแดง |
น. ฏิล., ยว. | อาหาร | ||
ข้าวโพด |
น. ธญฺญวิเสส. | อาหาร | ||
ข้าวโพดคั่ว |
น. มธุลาชา, | อาหาร | ||
ข้าศึก |
น. สตฺตุ. อมิตฺต. ริปุ. เวรี. เวริก. สปตฺต. อราติ. อริ. ปจฺจตฺถิก. ปริปนฺถี. ปร. ปฏิปกฺข. อหิต. ปจฺจามิตฺต. วิปกฺข. วิโรธี. ปจฺจนีก. วิทฺเทสี. ทสฺสุ. ทิส. ทิฏฺฐ. กณฺฏก. วิเทสฺสี. ปฏิปุริส. | บุคคล | ||
ข้าหลวง |
น. ราชภฏ. ราชโปริส. อนุยุตฺตก. มณฺฑลิสฺสร. อุปาธิการี. อุปเสนาปติ. | บุคคล | ||
ข้าเก่า |
น. ปุราณเปสฺส. ปุราณปริจาริก. | บุคคล | ||
ข้าเฝ้า |
ดู ข้าราชสำนัก. | บุคคล | ||
ข้าแผ่นดิน |
น. รฏฺฐวาสี. ปชา, | บุคคล | ||
ค.ศ. |
น. กิฏฺฐสก., | เวลา | ||
คคนัมพร |
ดู ท้องฟ้า. | ลมฟ้าอากาศ |