พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
เจ้ากรรมนายเวร |
น. เวรี. | บุคคล, กรรม | ||
เจ้ากระทรวง |
ดู รัฐมนตรี. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
เจ้ากี้เจ้าการ |
ค. อธิกานุคฺคหสีลี | |||
เจ้ากู |
น. ภิกฺขุ. ตฺวํ. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | ||
เจ้าของ |
น. ปติ. สามิ. สามี. สามิก. อิสฺสร. ธารก. ปริคฺคาหี. | |||
เจ้าของทาน |
น. ทานปติ. ทานาธิปติ. ทานสามิ. | ให้ | ||
เจ้าของที่ดิน |
น. ภูมิสามิ. ภูมิสามิก. | บุคคล | ||
เจ้าของนา |
น. เขตฺตสามิก. | บุคคล | ||
เจ้าของบ้าน |
น. คหฏฺฐ. เคหสามิก. ฆรสามิก. ทมฺปติ. กุฏุมฺพิก. | บุคคล | ||
เจ้าของพื้นที่ |
(เจ้าถิ่น) | น. เนวาสิก. | บุคคล | |
เจ้าของร้าน |
น. อาปณิก. ปาปณิก. | บุคคล | ||
เจ้าของสวน |
น. อารามสามิก. | บุคคล | ||
เจ้าของโค |
น. โคมนฺตุ. โคมิก. โควินฺท. | บุคคล | ||
เจ้าของโรงแรม |
น. ปถิกาคารสามิ. ปถิกาคารสามินี, | บุคคล | ||
เจ้าของโรงโม่ |
น. จกฺกยนฺตปาลก. ปึสก. | บุคคล | ||
เจ้าขุนมูลนาย |
ดู เจ้านาย. | บุคคล | ||
เจ้าคณะ |
น. คณี. สงฺฆี. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม, ตำแหน่ง | ||
เจ้าครอก |
น. ขตฺติยชาติก. | |||
เจ้าความคิด |
น. เนปุญฺญ., จาตุริย., ปาฏว., พุทฺธิเวปุลฺล., ค. วิจกฺขณ อุปายญฺญู สุขุมพุทฺธิก นิปุณ |
|||
เจ้าคารม |
น. วิตณฺฑวาที. |