พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
เจริญทางพระราชไมตรี |
ก. สทฺธึ มิตฺตสนฺถวํ กโรติ | |||
เจริญที่สุด |
ค. เชฏฺฐ เชฏฺฐก | |||
เจริญพร |
อา. อุปาสก อุปาสิเก น. โสตฺถิ เต |
|||
เจริญพระพุทธมนต์ |
ก. พุทฺธมนฺเต ปริวตฺเตนฺติ, … วาเจนฺติ, … สชฺฌายนฺติ | |||
เจริญพันธุ์ |
ค. วิชายินี | |||
เจริญรอยตาม |
ดู เลียนแบบ. | |||
เจริญวัย |
น. วยปฺปตฺติ., โยพฺพญฺญ., ค. วยปฺปตฺต โยพฺพน วโยวุฑฺฒ |
|||
เจริญอาหาร |
สำ. อภิรุจิยา ภุญฺชติ | |||
เจริญเติบโตเร็วกว่า |
สำ. อติกฺกเมน วฑฺฒติ | |||
เจริญใจ |
ค. มนาป | |||
เจว็ด |
น. อารกฺขยฏฺฐิ, เทวปฏิมา, ปุชฺชปฏิมา,
เจว็ด [จะเหฺว็ด] น. แผ่นไม้รูปคล้ายใบเสมา… |
|||
เจอ |
ดู พบ, เห็น | |||
เจอดี |
สำ. ปฏิกมฺมํ ลภติ | |||
เจาะ |
น. พฺยธ. เวธ. วิธน. วิชฺฌน., ฉิทฺทตา, ก. เวธติ วิชฺฌติ วินิวิชฺฌติ สมติ ฉิทฺเทติ วิตุทติ นิพฺพิชฺฌติ, ฉิทฺทํ กโรติ, อาราย วิชฺฌติ กกิ. วิทฺธ เวธิต วิตุณฺณ |
|||
เจาะจง |
น. โอธิ, อุทฺทิสฺสนา, ค. โอธิส โอทิสฺส ก. อุทฺทิสติ กกิ. อุทิสฺส อุปาทาย สนฺธาย |
|||
เจาะรู |
ก. นิพฺพิชฺฌติ, ฉิทฺทํ กโรติ | |||
เจาะหู |
น. กณฺณเภท. กณฺณเภทน., กณฺณวิชฺฌน., กณฺณเวธ. | |||
เจาะเลือด |
ก. โลหิตหรณตฺถํ วิชฺฌติ | |||
เจิดจ้า |
น. วิภายน., อธิกปฺปภา, ค. วิภาต ภาสุร อติโรจก อุชฺชล ปภสฺสร ก. วิภาติ อติภาติ อติโรจติ |
|||
เจิม |
น. วิเสสก., จิตฺตก., อพฺภญฺชน., วิเลปน., ก. อญฺเชติ อาเลเปติ วิลิมฺปติ |