พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
เงื่องหงอย |
น. นิรีหตฺต., ค. นิรีห ทนฺธ ทีฆสุตฺติก มนฺทคติก ตนฺทิต |
กิริยาอาการ | ||
เงื่อน |
น. คณฺฐิ, คณฺฐิกา, | |||
เงื่อนงำ |
น. ทุพฺโพธฏฺฐาน., คณฺฐิ, คณฺฐิกา, | |||
เงื่อนไข |
น. ปจฺจย. อวตฺถา, เหตุ. ทสา, วุตฺติ, ปฏิญฺญา, มิถุปฏิญฺญา, ปฏิญฺญาปณฺเณ วิเสสนิยม. | |||
เงื้อ |
ก. อุคฺคิรติ, ปหริตุํ หตฺถาทโย อุกฺขิปติ | |||
เงื้อดาบขึ้น |
ค. อุกฺขิตฺตาสิก | |||
เงื้อฝ่ามือ |
ก. ตลสตฺติกํ อุคฺคิรติ | |||
เงื้อม |
น. ปพฺภาร. ปปาต. | |||
เงื้อมมือศัตรู |
น. ปรหตฺถ. | |||
เง่า |
ดู โง่. | |||
เง้างอด |
ค. อุปายาสพหุล โกธน โรสก | |||
เจ |
น. นิมฺมํสาหาร. | |||
เจดียสถาน |
น. เจติยฏฺฐาน., | สถูปเจดีย์ | ||
เจดีย์ |
น. เจติย., อายตน., ถูป. | สถูปเจดีย์ | ||
เจตคติ |
น. อาการ. วิลาส. สณฺฐิติ, อารมฺมณ., | |||
เจตจำนง |
ดู ความตั้งใจ, ความจงใจ | |||
เจตนา |
น. เจตนา, อาโภค. จิตฺตาโภค. โวหาร. อธิปฺปาย. สงฺกปฺป. ค. อภินิวิฏฐ นิฏฺฐงฺคต อธิฏฺฐานยุตฺต ก. เจเตติ สงฺกปฺเปติ จินฺเตติ |
|||
เจตนาขโมย |
น. เถยฺยเจตนา, เถยฺยา, | |||
เจตนาคิดร้าย |
น. อาฆาต. | |||
เจตนาจะฆ่า |
น. วจกเจตนา, |