พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
หุ้นตก |
น. ปริปตติ ปริหายติ | |||
หุ้นส่วน |
ค. ปตฺติก ภาคี สหการี | |||
หุ้ม |
น. วินทฺธน., ปริโยนทฺธน., ก. วินทฺธติ ปริโยนทฺธติ อนฺโตกโรติ กกิ. ปลิคุณฺฐิต ปริโยนทฺธ วินทฺธ อาวุต |
|||
หุ้มด้วยหนัง |
ค. จิมฺมิก จมฺมาวุต ก. จมฺเมน อาวรติ |
|||
หุ้มด้วยเยื่อบางๆ |
ค. ปฏลาวุต | |||
หุ้มห่อ |
ดู ห่อ. | |||
หุ้มอย่างมิดชิด |
ก. ปริโยนหติ, โกเส ปกฺขิปติ | |||
หุ้มเกราะ |
ค. สนฺนทฺธ | |||
หู |
น. โสต., สทฺทคฺคห. กณฺณ. สวน., สุติ, โสตินฺทฺริย., | ร่างกายและส่วนประกอบ, หู | ||
หูก |
น. ตนฺต., ตนฺตก., ตสร. เปส.,
หูก น. เครื่องทอแบบพื้นเมือง. |
อุปกรณ์, ผ้า | ||
หูกวาง |
น. กณฺณก. อสฺสกณฺณ.
หูกวาง น. ชื่อไม้ต้น ใบใหญ่ แตกกิ่งเป็นชั้นๆ… |
พืช, ไม้ต้น | ||
หูด |
น. ปิลก. ขรปิฬกา, จมฺมขีล., ขุทฺทกโผฏ. มํสคณฺฑิ. | |||
หูตึง |
น. พธิร. สุติหีน. | พิการ | ||
หูทิพย์ |
น. ทิพฺพโสต., | |||
หูป่าตาเถื่อน |
สำ. ยถาภุจฺจํ น ชานาติ, ยาถาวโต น ชานาติ | |||
หูพิการ |
ค. สุติหีน | |||
หูฟังของแพทย์ |
น. นาฬิวิญฺญาณยนฺต., | |||
หูหนวก |
น. พธิร. สุติหีน. ค. พธิร สุตหีน |
พิการ | ||
หูหนวกสนิท |
ค. ปุณฺณพธิร | |||
หูหนวกโดยกำเนิด |
ค. พธิรธาตุก |