พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ห่อหุ้ม |
น. ปารุปน., เวฐน., ปลิเวฐน., ปฏิจฺฉาทน., ก. โอคุณฺเฐติ ปารุปติ เวเฐติ ปลิเวเฐติ |
|||
ห่อเหี่ยว |
ก. โอสีทติ (ดู ท้อแท้) | |||
ห่า |
น. อหิวาตกโรค. อีติ, กาลกณฺณี, | โรค, เชื้อโรค | ||
ห่ากระสุน |
น. อายุธวุฏฺฐิ, | อาวุธ | ||
ห่ากิน |
สำ. อหิวาตกโรเคน มรติ | โรค | ||
ห่าง |
น. ทูร., อนฺตร., ค. วิรล วิรฬ เปลว ตนุ |
|||
ห่างจากศูนย์กลาง |
ก. มชฺฌโต อปคจฺฉติ | |||
ห่างเหิน |
น. รตฺต., ทูรตฺต., อารกตฺต., ก. วิวสติ วิโยเชติ กวิ. อารา อารกา ทูรโต |
|||
ห่างไกล |
ดู ไกล. | |||
ห่างๆ |
ค. ตนุ ตนุก มนฺท วิรล วิรฬ | |||
ห่าน |
น. ภสฺสร. เสตจฺฉท. หํส. วกฺกงฺค. จกฺกวาก. | สัตว์ | ||
ห่าฝน |
น. อาสาร. ธารา, สมฺปาต. | ฝน | ||
ห่าม |
(จวนสุก) | ค. อุปปกฺก | ||
ห่าม |
(บ้าบิ่น, มุทะลุ) | ค. สปฺปคพฺภ อนิสมฺมการี จณฺฑ สาหสิก | ||
ห่าลง |
สำ. อหิวาตรโรโค วิสฺสรติ, … ปตฺถรติ | โรค, เชื้อโรค | ||
ห้วง |
น. รย. วาร. อพฺภนฺตร., เวคปฺปมาณ., | |||
ห้วงทุกข์ |
น. ทุกฺขกฺขนฺธ. ทุกฺขิตกาล. ค. ทุกฺขี ทุกฺขิต |
|||
ห้วงน้ำ |
น. วาริวห. อณฺณว. อุทกณฺณว. สินฺธุ. โอฆ. | |||
ห้วงน้ำลึก |
น. รหท. โอฆ. | |||
ห้วน |
น. สงฺขิตฺตตา, สงฺเขป. ค. อติรสฺส อติสงฺขิตฺต ลฆุ |