พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
หูหิ้ว |
น. วลย. ปาส. | |||
หูอักเสบ |
น. กณฺณปาก. | |||
หูอื้อ |
ค. พธิร | ร่างกายและส่วนประกอบ, อาการทางกาย | ||
หูเบา |
ค. สทฺทหนสีล อวิสงฺกี วิเธยฺย | |||
หูแหว่ง |
น. ภญฺชนกณฺณ. | |||
หูไวตาไว |
ค. ขิปฺปาภิญฺญู ชาคริยานุยุตฺต | |||
ห่ม |
น. ปารุปน., ปริทหน., ก. ปารุปติ ปริทหติ กกิ. ปารุต ปริทหิต |
|||
ห่มผ้าเฉียงบ่า |
ก. เอกํสํ อุตฺตราสงฺคํ กโรติ | |||
ห่วง |
(เครื่องคล้อง) | น. ปาส. ปาสก. อาวฏฺฏ. องฺกุส. | ||
ห่วง |
(เป็นกังวล) | ดู กังวล. | ||
ห่วงจมูก |
น. นาสิกาภรณ., | |||
ห่วงเคาะประตู |
น. อาหนก. อาโกฏก. | |||
ห่วงใย |
น. อเปกฺขา, อาลย. กิญฺจน., ค. สาเปกฺข จินฺตาปร จินฺตากุล อุสฺสุกฺก อวูปสนฺตจิตฺต ก. ปริคเณติ สลฺลกฺเขติ, อปฺปมตฺโต โหติ |
|||
ห่วงใส่กระบี่ |
น. ขคฺคปาส. | |||
ห่อ |
น. นยฺหน., โอนาห. ปลิเวฐน. ปริโยนทฺธน., พหิราวรณ., ก. อุปนยฺหติ โอนยฺหติ ปลิเวเฐติ สํเวเฐติ ปริโยนทฺธติ ปริโยนหติ อนฺโตกโรติ กกิ. โอนทฺธ ปริเวฐิต ปริิโยนทฺธ |
|||
ห่อของ |
น. ปุฏ. ปุฏก., ภณฺฑิกา, ขนฺธภาร. ก. ภณฺฑิกา พนฺธติ, กลาเป กโรติ, ปุฎํ พนฺธติ, ภณฺฑิกํ กโรติ |
|||
ห่อของเล็กๆ |
น. ขุทฺทกภณฺฑิกา, | |||
ห่อด้วยผ้า |
ก. วตฺเถหิ ปลิเวเฐติ | |||
ห่อตัว |
น. กายวินามนา, | |||
ห่อปีก |
ก. วิสชฺเชติ |