พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ศิลปวิทยา |
น. สิปฺปวิชฺชา, | ศิลปะ | ||
ศิลปศาสตร์ |
น. สิปฺปสตฺถ., สาธีนสิปฺปวิชฺชา, | ศิลปะ, ศาสตร์-วิทยา | ||
ศิลปศึกษา |
น. สิปฺปสิกฺขา, | ศิลปะ, ศึกษา | ||
ศิลปะ |
น. สิปฺป., กลา, วิชฺชา, | ศิลปะ | ||
ศิลปะการขี่ม้า |
น. อสฺสสิปฺป., | ศิลปะ | ||
ศิลปะการตัดแต่งต้นไม้ |
น. คุมฺพมณฺฑนสิปฺป., | ศิลปะ | ||
ศิลปะการทำแผนที่ |
(chorography) | น. ปเทสจิตฺตาเลข. | ศิลปะ | |
ศิลปะการพิมพ์ |
น. มุทฺทงฺกนสิปฺป., | ศิลปะ | ||
ศิลปะการเขียนลายมือ |
น. เลขเน ทกฺขตา, | ศิลปะ | ||
ศิลปะการแกะสลักไม้ |
น. ทารุกฺกิรณสิปฺป., | ศิลปะ | ||
ศิลปะการแสดง |
น. นาฏสิปฺป., | ศิลปะ | ||
ศิลปะของการพูดในที่ชุมชน |
น. วจนปฏุตา, จิตฺตกถิกตา, | ศิลปะ | ||
ศิลปะคัดลายมือ |
น. สุนฺทรลิปิ, | ศิลปะ | ||
ศิลปะป้องกันตัว |
น. ยุทฺธวิสยกสิปฺป., | ศิลปะ | ||
ศิลปะพื้นบ้าน |
น. เทสิยสิปฺป., ปเทสิยสิปฺป., | ศิลปะ | ||
ศิลปะร่วมสมัย |
น. สามายิกสิปฺป., | ศิลปะ | ||
ศิลปะในการใช้ถ้อยคำ |
น. อลงฺการสตฺถ., | ศิลปะ, ถ้อยคำ | ||
ศิลปิน |
น. สิปฺปี. สิปฺปิย. สิปฺปิก. | ศิลปะ, บุคคล | ||
ศิลา |
น. สิลา, สิขรี, (ดู หิน) | ดินหินแร่ธาตุ | ||
ศิลาครึ่งเสี้ยว |
(รูปอัฒจันทร์) | น. ปาฏิกา, อฑฺฒจนฺทสิลา, | ดินหินแร่ธาตุ |