พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ลั่นไก |
ก. ตาฬยนฺตํ อาวิญฺชติ | |||
ลา |
(สัตว์) | น. คทฺรภ. ขร. | ||
ลา |
(บอกจาก) | น. อาปุจฺฉน., ก. อาปุจฺฉติ อปโลเกติ |
||
ลาก |
น. อากฑฺฒน., ก. อากฑฺฒติ สมฺปริกฑฺฒติ |
|||
ลากจูง |
น. อภิกฺกมาปน., อุสฺสาหากฑฺฒน., | |||
ลากลงไป |
ก. อวกฑฺฒติ | |||
ลากอวน |
ก. ชาเลน มจฺเฉ พนฺธติ | |||
ลากออกไป |
ก. นิกฺกฑฺฒติ | |||
ลากเข้าหา |
ก. อุปกฑฺฒติ | |||
ลากเข้าไป |
ก. อุปกฑฺฒติ | |||
ลากเสียง |
ก. อายตสฺสเรน วทติ | |||
ลากเส้น |
น. เรขํ องฺกน., ก. เรขํ องฺเกติ |
|||
ลากไปมา |
ก. ปริกฑฺฒติ ปริกสฺสติ | |||
ลาก่อน |
น. โสตฺถิ, โสตฺถฺยตฺถุ, สพฺพํ ภวตุ, อุ. ภทฺทํ เต! |
|||
ลาข้าวพระ |
สำ. เสสํ มงฺคลํ ยาจติ | |||
ลาง |
น. ปุพฺพนิมิตฺต., | |||
ลางดี |
น. สุมงฺคล., สุภนิมิตฺต., | |||
ลางที |
ดู บางที. | |||
ลางบอกเหตุ |
น. อุปฺปาท. อุปฺปาต. นิมิตฺต., ปุพฺพนิมิตฺต., | |||
ลางร้าย |
ดู ลางไม่ดี. |