พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
อจินไตย |
น. อจินฺเตยฺย., | |||
อณู |
ค. อณุ (ดู ละเอียด) | |||
อด |
ก. ขมฺภติ วิรมติ วชฺเชติ | |||
อดกลั้น |
น. อธิวาส. อธิวาสน., ตีติกฺขา, สห. สหน., สํยม. ค. ติติกฺขวนฺตุ สห ก. อธิวาเสติ อาคเมติ สหติ ติติกฺขติ สํยมติ |
|||
อดตาย |
ก. นีราหาเรน มรติ, ฉินฺนภตฺโต มรติ | |||
อดทน |
น. ขนฺติ, ขมน., ขมา, ตีติกฺขา, สห. สหน., ทม. โยคฺค. นิกฺกม. ธิติ, อธิวาสนา, ค. ขม ขนฺติก ขนฺตุ ตีติกฺขวนฺตุ ขนฺติมนฺตุ สหน อธิวาสก ก. ขมติ ตีติกฺขติ สหติ อธิวาเสติ |
|||
อดนม |
น. ถญฺญวชฺชน., | |||
อดนอน |
น. นิทฺทาวิคม. | |||
อดสู |
ดู ละอายใจ, อับอาย | |||
อดอยาก |
น. อนสน., ฉาต., ฉาตก., ธีนตฺต., อนาถภาว. ค. ธีน อนาถ อสรณ ก. ขุทาย มิลายติ, อติจฺฉาโต โหติ |
|||
อดออม |
ดู ประหยัด. | |||
อดอาหาร |
น. อุปวาส. อนสน., อนาสกา, อนาสกตฺต., ภตฺตเฉท. ค. นีราหาร อนาสก ฉินฺนภตฺต อุปวาสี อุโปสถิก ก. อุปวสติ, อาหารํ ปฏิกฺขิปติ, ฉินฺนภตฺโต โหติ |
|||
อดิศร |
ค. อติสฺสร | |||
อดิศัย |
(เลิศล้ำ) | ค. อติสย | ||
อดิเรก |
ค. อติเรก อธิก วิเสส | |||
อดีต |
น. อตีตกาล. หิยตฺตนี, ค. อตีต อตีตกาลิก ภูต ปุพฺพ อติกฺกนฺต |
|||
อดีตกาล |
น. อดีตกาล. หิยตฺตนี, | |||
อดุล |
ค. อตุล | |||
อดใจ |
ดู ระงับใจ. | |||
อถรรพเวท |
น. อถพฺพณเวท. | |||
อธิกมาส |
(เดือนเกิน) | น. อธิกมาส. | ||
อธิกรณ์ |
น. อธิกรณ., อตฺตาทาน., โวหาร. วิวาท. อฏฺฏ. อตฺถ. กรณี, | |||
อธิกวาร |
(วันเกิน) | น. อธิกวาร. อธิกทิวส. | ||
อธิกสุรทิน |
(วันเกิน) | น. อธิกทิน., อธิกวาร. | ||
อธิการบดี |
น. วิชฺชาลยาธิการี. |