พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ลางลิง |
ดู กระไดลิง. | พืช | ||
ลางสังหรณ์ |
น. ปุพฺพนิมิตฺต., อสุภนิมิตฺต., ทุนฺนิมิตฺต., ภวิตพฺพญาปน., | |||
ลางไม่ดี |
น. อุปฺปาท. อุปฺปาต. อสุภนิมิตฺต., ทุนฺนิมิตฺต., อวมงฺคล., ค. อสุภ อวมงฺคล อภทฺทก |
|||
ลาด |
(เอียงลง) | น. อนุปุพฺพโปณตฺต., โอปาต. ค. โปณ ปณต ปพฺภาร อสมปสฺส ปสฺสนินฺน |
||
ลาด |
(ปูแผ่) | น. อตฺถรณ., ก. อตฺถรติ ปตฺถรติ |
||
ลาดชัน |
ค. โปณ นินฺน ทุรารห ปปาตาภิมุข | |||
ลาดตระเวน |
น. รกฺขาย สญฺจรณ., ปฐมตรุปปริกฺขา, ก. รกฺขณาย ปริพฺภมติ, ปเคว อุปปริกฺขติ |
|||
ลาดทับ |
ก. อวตฺถรติ | |||
ลาดพระบาท |
น. คมนตฺถรณ., | |||
ลาดยาง |
ค. เครุกลิมฺปิต | |||
ลาดลง |
น. อโธคมน., โอนมน., | |||
ลาดลงเรื่อยๆ |
น. อนุปุพฺพโปณตฺต., ค. อนุปุพฺพปพฺภาร |
|||
ลาดเขา |
น. นิตมฺพ. กฏก. สานุ.., ปตฺถ. | |||
ลาดเลา |
น. สญฺชาตฏฺฐาน., อายตน., สมุฏฺฐาน., | |||
ลาดเอียง |
ค. โปณ ปพฺภาร วิสมปสฺส | |||
ลาต่าง |
น. ภารวาหีคทฺรภ. | |||
ลาน |
(ชานรอบ) | น. อาลินฺท. ปฆาณ. ปฆน. ปมุข., ทฺวารพนฺธน., ชคตี, ปริยาคาร.., | ||
ลาน |
(ต้นไม้) | น. ตาลี, ตาฬี, | ||
ลาน |
(ที่ว่าง) | น. อชิร., อาชีร., จจฺจร., องฺคณ., รงฺค. | ||
ลานกว้าง |
น. จตุรสฺสงฺคณ., |